Żydzi byli zajęci w latach 30-ych ubiegłego wieku
(1930..)
Larry Romanoff, February 04, 2023
Tłumaczył /
Translated by: FMforLXM – (Bitomat)
CHINESE ENGLISH FRENCH PORTUGUESE POLSKI ROMANIAN
Ten esej jest
ćwiczeniem w łączeniu kropek, łączeniu pozornie różnych wydarzeń, które są w
rzeczywistości połączone w jakiś znaczący sposób, próbując dać czytelnikom
możliwość umieszczenia wydarzeń na świecie w kontekście i wyłonienia całego
spójnego obrazu z tych pozornie oddzielnych elementów. Treść tego eseju jest
następująca:
(1) Wielki
Kryzys lat 30. XX wieku
(2) Krajowe
konfiskaty złota w USA
(3) Ustawa o zakupie srebra z 1934 r.
(4) Wielki Chiński Rabunek Złota
dokonany przez Citibank
(5) Światowy rabunek złota - amerykański
FED
(6) Żydowskie wypowiedzenie wojny i
bojkot gospodarczy Niemiec w 1933 r.
(7) Próba żydowskiego przewrotu
faszystowskiego w Ameryce w 1933 r.
(8) Przejęcie Chin
(9) Przygotowania do II wojny światowej
przeciwko Niemcom
(1) Wielki Kryzys
lat trzydziestych XX wieku
Ben Strong i
Montagu Norman – Źródło
Nie jest tajemnicą,
że jedną z najgorszych zalet prywatnej własności banku centralnego kraju jest
to, że Żydzi mają całkowitą kontrolę nad tymi gospodarkami. Ponieważ kontrolują
oni zarówno podaż pieniądza, jak i stopy procentowe, z łatwością mają władzę
nad gospodarkami i czerpią ogromne zyski w każdym cyklu. Robią to za każdym
razem w ten sam sposób - obniżając stopy procentowe do zera lub prawie do zera,
jednocześnie ogromnie pompując podaż pieniądza i udzielając niemal
nieograniczonych kredytów, tworząc w ten sposób duże bańki zadłużenia, na
rynkach akcji, rynkach mieszkaniowych itd. Następnie poważnie ograniczają podaż
pieniądza i wszystkie kredyty, jednocześnie podnosząc stopy procentowe,
bankrutując w ten sposób niezliczone tysiące banków, firm i rodzin oraz
wykupując za grosze, za dolara - wszelkiego rodzaju aktywa, gdy krew płynie po
ulicach. Nie jest również tajemnicą, że wszystkie takie recesje były celowo
zadawane zachodnim gospodarkom przez tych żydowskich bankierów przez ostatnie
200 lat lub dłużej. Załamanie z 1929 roku i wynikający z niego Wielki Kryzys z
lat 30. był tylko jednym z nich. Miało to miejsce wiele razy przed rokiem 1929
i miało miejsce wiele razy później.
Na początku lat 30.
chazarscy Żydzi w londyńskim City właśnie rozpętali najbardziej gorzką recesję
w historii. Montagu Norman, szef należącego do Rothschildów Banku
Anglii, spotkał się z należącym do Rothschildów FED i Stowarzyszeniem
Bankierów USA, a wkrótce potem cała światowa gospodarka załamała się.
Senator Robert Owen, współautor ustawy o Rezerwie Federalnej, zeznał przed
komisją Kongresu, że bank, którego był właścicielem, otrzymał zawiadomienie od
Narodowego Stowarzyszenia Bankierów, w którym stwierdzono: "Natychmiast
wycofasz jedną trzecią swojego obiegu i wezwiesz do spłaty połowy swoich
pożyczek". W ten właśnie sposób Rothschild i żydowscy bankierzy centralni
wywołują recesje: natychmiastowe zmniejszenie podaży pieniądza w kraju
o 35% lub więcej i zmniejszenie całkowitej akcji kredytowej o 50%.
Nieuniknionym rezultatem jest bankructwo tysięcy korporacji i banków oraz
ogromny spadek wartości giełdowych i aktywów korporacyjnych wszelkiego rodzaju,
które są teraz dostępne do kupienia za grosze za dolara. Omówiłem skutki, w tym
wywołane recesje, banków centralnych będących własnością Żydów w poprzednim
artykule zatytułowanym "Miejmy kryzys finansowy: Najpierw potrzebujemy
banku centralnego"[1]. Pokrótce omówiłem
to również w innym wcześniejszym artykule, "Najbogatszy człowiek na
świecie", część (8) Recesje i depresje[2].
Wielki Kryzys nie
tylko wymagał planowania z wyprzedzeniem, ale także działania podczas recesji
były zniechęcające. Jedno ze źródeł podaje, że w latach 30. upadło 1100
amerykańskich banków, podczas gdy inne źródła twierdzą, że upadło ich
"kilka tysięcy". Nie badałem tych liczb, ale nawet przy mniejszej liczbie,
jest to ogromna liczba banków do posortowania w ramach przygotowań do przejęcia
- co niewątpliwie było jednym z celów wywołania kryzysu. Nie można jednak
dopuścić do sytuacji, w której inne strony przybywają pierwsze i wybierają
atrakcyjne aktywa, co oznacza posiadanie wielu ludzi na miejscu, wypełnionych
osobami znającymi się na bankowości i finansach, a także na prawie. Nie mam
wiarygodnego potwierdzenia liczby upadłych banków, które zostały kupione,
skradzione, połączone, połknięte lub wchłonięte, ale musiał to być duży procent
całości w takiej czy innej formie. Banki nie stają się bezwartościowe tylko
dlatego, że ich gotówka jest wycofywana z obiegu, a wiele z nich, jeśli nie
większość, mogło znów przynosić zyski. Rothschild i jego chazarscy przyjaciele
z londyńskiego City z pewnością mieli dostęp do wszystkich informacji bankowych
przechowywanych przez FED, a także dostęp do podobnych informacji i danych za
pośrednictwem Stowarzyszenia Bankierów USA, a zatem byliby wtajemniczeni w
ogromną ilość poufnych informacji na temat stanu każdego banku. Jednak
wykupienie śmietanki wszystkich tych upadłych banków nie jest czymś, co robimy
z trzema lub czterema osobami. Planowanie i wykonanie wymagałoby zaangażowania
dużej liczby "agentów", nawet biorąc pod uwagę, że J.P.
Morgan był lokalnym i zdecydowanie agentem Rothschilda, podobnie jak inne
żydowskie banki.
Ale nie tylko banki
były w tym czasie zagrożone. W miarę trwania kryzysu większość korporacji
doświadczała różnych stopni trudności gospodarczych, a te produkujące towary o
wysokiej elastyczności (niepotrzebne lub luksusowe produkty lub usługi, których
sprzedaż podlega znacznym wahaniom w zależności od warunków gospodarczych)
doświadczały najwyższych poziomów trudności, co czyniło je idealnymi celami do
tanich przejęć. Na przykład sprzedaż Coca-Coli gwałtownie spadła w tym czasie,
ale firma cudem przetrwała, a nawet wchłonęła konkurentów. Jest całkowicie
możliwe, że jeden z agentów z londyńskiego City nabył wówczas pakiet kontrolny
w firmie, a bardzo często, gdy tak się dzieje, "Gentile Front"
pozostaje na swoim miejscu, a opinia publiczna nigdy nie dowiaduje się o
faktycznej zmianie właściciela. Wiele firm istnieje dziś w ten sposób, a
ostateczna korzystna własność jest całkowicie zamaskowana przez istnienie
różnego rodzaju trustów, spółek numerowanych offshore, rajów podatkowych,
funduszy inwestycyjnych i wielu innych mechanizmów.
Jedną z firm w tej
kategorii, która powinna przyciągnąć naszą uwagę, jest General Motors.
W ciągu dekady poprzedzającej kryzys, GM straciło ogromne sumy
pieniędzy, 65 milionów dolarów tylko w jednym roku i inne duże kwoty w
późniejszych latach. W latach 1927-1933 sprzedaż głównych marek GM, Chevroleta
i Buicka, spadła odpowiednio o 50% i 80%. Nie było wątpliwości, że GM jest u
kresu sił i szybko zmierza ku bankructwu przed końcem lat 30-tych. Ale nagle GM
ożyło z zemsty i praktycznie zmieniło krajobraz społeczny i transportowy
Ameryki Północnej. GM nagle rozpoczął niewiarygodnie duży program mający na
celu zabicie całego transportu publicznego w USA, wykupując i złomując tabor
kolejowy prawie 1000 amerykańskich linii kolejowych. Omówiłem tę historię z
wieloma szczegółami w poprzednim artykule "Amerykanie i samochody:
Kapitalizm i propaganda"[3], który zawiera
wiele szczegółów, na które nie ma tu miejsca.
Ale jak mogłoby do tego dojść? Czy masz
pojęcie, ile pieniędzy potrzeba, aby wykupić wszystkie lokomotywy elektryczne i
wszystkie elektryczne wagony tramwajowe znajdujące się na 1000 linii
kolejowych? A ten ogromny wydatek nie przypominał budowy nowej fabryki, od
której można by oczekiwać wysokich zysków w ciągu roku, ponieważ z zakupami nic
nie zrobiono. Cały ten tabor został po prostu zezłomowany, a pieniądze
przepadły na zawsze. Ale GM był w zasadzie bankrutem, więc skąd miałyby
pochodzić te pieniądze, aby nie tylko pozostać w produkcji, ale także rozpocząć
to ekstrawaganckie przedsięwzięcie, które miało jakiekolwiek przychody lub
zyski w przyszłości? Wymagane sumy byłyby ogromne, niezwykłe, a nikt w USA nie
miał tego rodzaju luźnej gotówki podczas Wielkiego Kryzysu, a już na pewno nie
po to, by ją po prostu wyrzucić. Jedynym źródłem funduszy tej wielkości byliby
żydowscy bankierzy z londyńskiego City. Od tego czasu GM jest zasadniczo
organizacją przestępczą, specjalizującą się raczej w pieniądzach niż samochodach,
z niemal szalonym poziomem chciwości, wykazującą wszystkie typowe oznaki
zorganizowanej przestępczości chazarskiej / mafijnej, w tym zastraszanie,
wymuszenia, oszustwa, celowe obniżanie jakości i zdumiewającą pogardę dla życia
swoich klientów. Nie mam udokumentowanych dowodów na to, że ci żydowscy
bankierzy przejęli własność GM w tym czasie, ale wszystkie znaki wskazują w tym
kierunku, a wszystkie fakty doskonale pasują do tego obrazu, zwłaszcza pod
względem wynikającego z tego charakteru GM i postaw biznesowych.
Ale wymieniłem tutaj tylko dwie firmy z
dosłownie tysięcy - banki, firmy farmaceutyczne, producenci żywności i odzieży,
sieci hoteli, linie kolejowe, parowce, raczkujące linie lotnicze, korporacje
motoryzacyjne i przemysłowe. Pod koniec dziesięcioletniej recesji wiele z nich
znalazłoby się w trudnej sytuacji i byłoby dostępnych do przejęcia po cenach
sprzedaży, a wiele z nich z pewnością tak skończyło. Nie zapominajmy też, że
Wielki Kryzys dotknął nie tylko Stany Zjednoczone, więc możliwości istniały w
wielu miejscach. Pomyślmy o logistycznym planowaniu i organizacji niezbędnej do
realizacji takiego planu oraz o rodzajach i liczbie "agentów"
niezbędnych nie tylko do wywołania recesji gospodarczej, ale także do
wszystkich grabieży, które miały miejsce, gdy krew płynęła na ulicach.
Kolejne cztery części tego eseju, oznaczone
numerami od 2 do 5, zostaną tutaj omówione jedynie pokrótce. Omówiłem je
bardziej szczegółowo w poprzednim eseju zatytułowanym "Najbogatszy
człowiek na świecie"[4] i
znacznie obszerniej w części 5 e-booka zatytułowanego "Jak USA stały się
bogate"[5].
Możesz uzyskać dostęp do tych źródeł, aby uzyskać więcej informacji i
odniesień. Oto kolejne cztery części:
(2) Amerykańskie konfiskaty złota
(3) Ustawa o zakupie srebra z 1934 r.
(4) Wielki rabunek złota przez Citibank
(5) Międzynarodowe konfiskaty złota
(2) Krajowe konfiskaty złota przez
amerykański FED
30 stycznia 1934 r. Prezydent Franklin
Roosevelt podpisał ustawę o rezerwie złota. - Źródło
We wczesnych latach po utworzeniu FED
należącego do Rothschildów Stany Zjednoczone nadal obowiązywał standard złota
dla swojej waluty; nowe pieniądze mogły być emitowane przez FED tylko wtedy,
gdy miały co najmniej 40% tej kwoty w złocie. Ale, jak to zawsze robili
żydowscy bankierzy w każdym kraju, emitowali papierową walutę znacznie
przekraczając dozwolone limity. Do 1933 r. FED posiadał w swoich skarbcach
jedynie około 6000 ton metrycznych złota, co stanowiło około 50 000 ton za mało
w stosunku do wyemitowanej waluty papierowej. Opinia publiczna była ogólnie świadoma
tego, co się dzieje i obawiając się, że amerykańskie pieniądze papierowe staną
się bezwartościowe, wydawała papier i gromadziła złote monety i sztabki,
podczas gdy małe banki i firmy gromadziły złoty kruszec. Pod ich naciskiem
Roosevelt uchwalił słynny przepis 1602, który skonfiskował całe prywatne złoto
(we wszystkich formach; monety, sztabki, kruszec) w USA, a wszyscy obywatele
zostali zmuszeni do oddania swojego złota FED-owi pod karą 10 000 dolarów
grzywny i 10 lat więzienia. Należy zauważyć, że złoto nie zostało oddane
Departamentowi Skarbu USA, ale prywatnemu FED’owi. Złoto zostało wymienione na
papierowe pieniądze, co oznacza, że właściciele FED wykorzystali władzę rządu
USA do skonfiskowania całego prywatnego złota w USA, kosztem jedynie druku
papieru. Po tym wydarzeniu dolar amerykański znacznie stracił na wartości.
Była to jedna z najbardziej zdumiewających
kradzieży w historii, dokonana przez prezydenta USA na własnym narodzie. W
środku najbardziej gorzkiej depresji w żywej pamięci, Roosevelt skonfiskował
całe prywatne złoto w kraju i przekazał je za darmo żydowskim właścicielom FED.
(3) Amerykańska ustawa o zakupie srebra
z 1934 r
1934 - Srebrny certyfikat 10$ VF – źródło
Żydowscy bankierzy powtórzyli tę zdradę w
następnym roku, a Roosevelt naciskał na wdrożenie kolejnej ustawy
administracyjnej dotyczącej konfiskaty całego prywatnego srebra (we wszystkich
formach; monet, sztabek, kruszcu) w USA na tej samej podstawie - w celu
pozbawienia obywateli ich rzeczywistych aktywów i zastąpienia ich papierami
wartościowymi, przy czym te srebrne aktywa były również przekazywane bezpłatnie
do FED. To działanie również odkurzyło miliardy rzadkich funduszy rządowych w
głębi Wielkiego Kryzysu, kiedy większość Amerykanów walczyła o przetrwanie i
uniknięcie głodu i bankructwa.
Akt ten składał się jednak z dwóch części.
Pierwsza część, w Stanach Zjednoczonych w 1934 r., polegała na wymuszonej
sprzedaży całego prywatnego srebra w USA po ówczesnej cenie rynkowej,
zastępując je papierem, który szybko tracił na wartości. Druga część, trwająca
od 1934 do 1939 roku, która musiała wydawać się całkowicie dziwaczna dla osób
żyjących w tamtym czasie, była instrukcją dla Departamentu Skarbu USA, aby
kupował srebro "od innych krajów" po cenie, która była około
trzykrotnie wyższa od ówczesnej ceny rynkowej srebra. Jedynym podanym powodem,
który był oczywiście fałszywy, była ochrona amerykańskich producentów srebra.
Wkrótce jednak okazało się, że powód był inny.
Powinienem tu wtrącić uwagę historyczną.
Chiny przez ponad 100 lat cierpiały z powodu opiumowej parodii, którą narzucili
im Żydzi, głównie Rothschild, Sassoon i Kadoorie, ale także wielu innych Żydów.
Chińczycy również ogromnie cierpieli z powodu porwań i handlu niewolnikami,
które ci sami Żydzi (i ich przyjaciele) zadawali krajowi w tym samym okresie.
Nie jest tajemnicą, że Rothschild porwał około 70 000 Chińczyków, którzy
zostali wysłani do Afryki Południowej i innych krajów jako niewolnicza siła
robocza do pracy w jego kopalniach złota, nie mówiąc już o tym, że to samo
zrobiono, aby zapewnić siłę roboczą dla (finansowanych przez Żydów)
amerykańskich i kanadyjskich linii kolejowych, Kanału Panamskiego i linii
kolejowej, wydobycia Guano w Peru i wielu innych podobnych przedsięwzięć.
Dopiero pierwsza wojna światowa położyła temu kres, dając Chińczykom wreszcie
wolność od obcego ucisku i możliwość zastanowienia się nad odbudową swojego
narodu. Ale Żydzi byli bardzo niezadowoleni z utraty swojej nagrody i byli
zdeterminowani, aby zagrabić wszystko, co pozostało w Chinach.
Do tego czasu w Chinach przez setki lat
obowiązywał standard srebrnej waluty, jedynej waluty na świecie w pełni opartej
na metalach szlachetnych i odpowiedzialnej za stworzenie stabilnej bazy
ekonomicznej, pozwalającej Chinom całkowicie uniknąć Wielkiego Kryzysu, który
pustoszył resztę świata. Wkrótce stało się jasne, że Amerykanie nie kupowali
srebra od "obcych krajów" na otwartym rynku, jak sugerowały
amerykańskie przepisy, ale tylko w Chinach za pośrednictwem żydowskich banków
amerykańskich i agentów Rothschildów, takich jak Citibank, Morgan i Chase,
ponieważ byli oni odporni na chińskie przepisy eksportowe. Ta amerykańska
polityka dotycząca srebra oczywiście zadała druzgocący cios tej wielowiekowej
stabilności, ponieważ ci amerykańscy agenci oferowali chińskim obywatelom
trzykrotność ceny rynkowej za ich srebro, co naturalnie spowodowało zalew
srebra napływającego do tych banków, a stamtąd wysyłanego do USA na
amerykańskich statkach wojskowych.
Finansowanie tych zakupów srebra w Chinach
jest ciekawostką, ponieważ odbyło się w całości za pomocą fałszywej waluty. Ani
Departament Skarbu USA, ani należące do Żydów amerykańskie banki nie mogły
kupować srebra od chińskich obywateli za dolary amerykańskie, ponieważ dolar
nie był w powszechnym użyciu i z pewnością nie zostałby zaakceptowany przez
chińskich obywateli jako zapłata za ich srebro. Jedynym źródłem funduszy - w
chińskich juanach - byłyby żydowskie banki działające wówczas w Chinach. Banki
te mogły emitować chińską walutę tylko tak długo, jak długo posiadały złoto lub
srebro jako pełne zabezpieczenie, ale żydowskie banki naruszyły tę zasadę, a
sam Citibank wyemitował miliardy chińskich juanów bez żadnego zabezpieczenia w
postaci metali szlachetnych. Wierzę, że inne żydowskie banki działały w podobny
sposób. Tak więc Żydzi wkroczyli do Chin z precyzyjnym zamiarem całkowitego
bankructwa gospodarki i zniszczenia kraju, robiąc to poprzez drukowanie
nieograniczonych miliardów w fałszywej walucie i płacenie chińskim obywatelom
trzykrotności ceny rynkowej za ich srebro. Byli tak skuteczni, że srebrne
wsparcie dla chińskiej waluty spadło z praktycznie 100% do zaledwie około 4% w
niektórych głównych obszarach. Chińska waluta została oczywiście zniszczona,
gospodarka upadła, a kraj został wrzucony w głębiny Wielkiego Kryzysu, którego
do tego czasu całkowicie uniknął. Ci żydowscy bankierzy, Rothschild i inni
właściciele FED, wyssali niezliczone miliardy dolarów srebra z Chin za
niewielką cenę drukowania bezwartościowych kawałków papieru, oczywiście przy
uprzejmej pomocy rządu i wojska USA. Drugą częścią tego planu był celowy plan
wpędzenia Chin w intensywną hiperinflację, tak jak ci sami żydowscy bankierzy
zrobili to w Niemczech zaledwie kilka lat wcześniej. Omówię to bardziej
szczegółowo poniżej.
Można się zastanawiać, dlaczego żydowscy
bankierzy z FED nie próbowali w ten sam sposób wykupić całego złota w Chinach.
W rzeczywistości zrobili to dokładnie w tym samym czasie i osiągnęli to bez
konieczności drukowania fałszywej waluty. Patrz Citibank, poniżej.
(4) Wielki rabunek chińskiego złota
dokonany przez Citibank
Chińczycy zawsze gromadzili złoto i robili
to, gdy Citibank wszedł do Chin na skraju bankructwa i potrzebował sprytnego
sposobu na odbudowę swojej bazy aktywów. Citi go znalazł. Bank reklamował w
całym kraju niepewność związaną z trzymaniem sztabek złota w skarpecie pod
łóżkiem i zdołał przekonać co najmniej 100 milionów Chińczyków do zdeponowania
złota w skarbcach Citibanku, gdzie będzie bezpieczne, wymieniając prawdziwe
złoto na małe kawałki papieru rzekomo będące "certyfikatami złota".
Citi i inne żydowskie banki robiły to przez kilka dziesięcioleci, ale praktyka
ta eksplodowała w latach trzydziestych XX wieku. Pod koniec dekady, gdy zbierały
się chmury wojenne, Citi załadował dosłownie dziesiątki amerykańskich statków
wojskowych całym tym chińskim złotem, po czym po prostu zamknął swoje drzwi i
wyjechał. Złoto, oczywiście, zostałoby przekazane do FED Rothschilda w zamian
za papier. Dziś ludzie wciąż próbują odzyskać swoje złoto od Citibanku.
Omówiłem to szczegółowo w poprzednim artykule, który warto przeczytać[6]. W tej historii jest znacznie więcej, ponieważ
Citibank i inne żydowskie banki wykonały ten sam wyczyn w co najmniej
kilkunastu krajach. Jeśli działa to w jednym miejscu, powinno działać wszędzie.
W tym samym czasie, gdy Citi (Międzynarodowa Korporacja Bankowa) zarejestrowała
się w Chinach, otworzyła również operacje bankowe w Manili, Kalkucie,
Singapurze, Jokohamie, Brazylii, Argentynie i innych krajach. Ilość złota
skradzionego przez żydowskich bankierów i Citibank obywatelom wszystkich tych
krajów musiała być liczona w dziesiątkach miliardów, a wszyscy najwyraźniej
pracowali według standardowego szablonu używanego na całym świecie.
(5) Światowy rabunek złota - amerykański
FED
Depozytariusz największej na świecie
rezerwy złota (około 5 620 ton metrycznych).
Jak zauważyłem we wcześniejszym eseju The
World's Richest Man, jest to jedno z najbardziej zdumiewających oszustw, jakie
kiedykolwiek popełniono w historii świata, które wydaje się być wymazane ze
wszystkich naszych podręczników historii do tego stopnia, że wątpię czy jedna
osoba na milion ma jakąkolwiek wiedzę na ten temat. Jak wszystkie dobre
oszustwa, było to proste: od 1932 do początku II wojny światowej rząd Stanów
Zjednoczonych i żydowskie media ekstrawagancko siały strach na całym świecie,
że albo Japonia, albo Niemcy dokonają inwazji na każdy naród i nieuchronnie
splądrują wszystkie ich banki centralne i komercyjne. Oferowane rozwiązanie
polegało na tym, że wszystkie banki we wszystkich krajach świata przekazały
wszystkie swoje rezerwy złota amerykańskiemu FED’owi na przechowanie do
zakończenia wojny. I zrobili to. Każdego dnia New York Times wiernie
odnotowywał transporty złota w sztabkach o wartości milionów dolarów ze
wszystkich tych krajów do Stanów Zjednoczonych. Jeden z artykułów New York
Times twierdził, że siedem amerykańskich niszczycieli marynarki wojennej
załadowanych 125000 ton chińskiego złota popłynęło do Stanów Zjednoczonych w
1938 roku, jeden z wielu takich, a transfery te pochodziły zarówno od
przyjaciół, jak i wrogów, a Kanada i kraje zachodnie uległy tej samej
propagandzie. Te „depozyty” były potwierdzone certyfikatami złota wystawionymi
przez Departament Skarbu USA, chociaż złoto faktycznie trafiło do
amerykańskiego FED. Wydaje się jednak, że nie ma ani jednego wiarygodnego
przypadku, aby jakiekolwiek złoto zostało kiedykolwiek zwrócone właścicielom. W
każdym przypadku FED stwierdził, że oferowane certyfikaty były albo
fałszerstwami z oczywistymi błędami ortograficznymi i innymi błędami, albo po
prostu „nie mogły potwierdzić wydania certyfikatów” z tymi numerami seryjnymi i
odmówiły ich wykupu.
Ale potem nastąpiły bardzo dziwne
wydarzenia. W filipińskiej dżungli odkryto rozbity samolot CIA, zawierający
biliony dolarów tych samych certyfikatów, wyraźnie oryginalnych, a nie
podrobionych. Po tym odkryciu, wraz z towarzyszącym mu rozgłosem i pojawieniem
się obszernych i zdecydowanych roszczeń o umorzenie tych certyfikatów, FED
wpadł w panikę, co doprowadziło do czegoś naprawdę dziwacznego: FED nagle
zdecydował się przetopić i przekształcić cały swój zasób złota w celu "preferowania
posiadania wszystkich sztabek złota w tym samym kształcie". Nie
zaoferowano żadnych wyjaśnień, ale tak naprawdę nie było to konieczne.
Przetopienie setek tysięcy ton złota jest ogromnym przedsięwzięciem,
skomplikowanym i bardzo kosztownym i nigdy nie zostałoby wykonane z głupiego
powodu zmiany kształtu sztabek. Niezależnie od deklarowanego przez FED celu,
głównym rezultatem było to, że przetopione złoto nie zawierało już oryginalnych
oznaczeń, co oznaczało, że nie było już żadnego sposobu na zidentyfikowanie
pierwotnego źródła tego złota. A to oznaczało, że nikt nigdy nie mógł
udowodnić, że złoto przechowywane przez FED było złotem, które zostało w
rzeczywistości skradzione prawie z każdego kraju na świecie. Omówiłem to
pokrótce w wyżej wymienionym artykule, odnośnik[4], i
obszernie w wyżej wymienionym e-booku, odnośnik [5].
Zachęcam do przeczytania dłuższej wersji. To fascynująca historia. Mówiąc
najprościej, żydowscy bankierzy zabrali na "przechowanie" większość
złota z banków centralnych i banków komercyjnych w większości krajów świata i
zrobili to absolutnie bez zamiaru jego zwrotu.
Jednym ze słynnych przykładów były zapasy
złota z chińskiego banku centralnego. Kiedy Chiang Kai-Shek przegrał chińską
wojnę domową i uciekł na Tajwan, jego ostatnim aktem było zrabowanie całego
złota z banku centralnego Chin kontynentalnych i banków komercyjnych i zabranie
ton kruszcu ze sobą na Tajwan - pod ochroną Amerykanów. Aby zwiększyć swoją ochronę,
Stany Zjednoczone przekonały Chianga, aby pozwolił im zabrać złoto do USA
"na przechowanie" na wypadek, gdyby Chiny zaatakowały Tajwan i
ukradły "jego" złoto. Kruszec ten nigdy nie został zwrócony. W
rzeczywistości, długo po śmierci męża i aż do dnia swojej śmierci, pani Chiang
kłóciła się, walczyła, błagała i pozywała rząd USA i FED o zwrot
"jej" złota. Nie udało jej się i sprawa ucichła. Dzisiejszy Tajwan
nic o tym nie wie.
(6) Żydowskie wypowiedzenie wojny i
bojkot gospodarczy Niemiec w 1933 r
Image:
daily-express.webp – Source: https://imgur.com/a/R0m5a
Krótko mówiąc,
Hitler zabił należący do Rotszylda prywatny Niemiecki Bank Centralny i wyrzucił
wszystkich Żydów z niemieckiego systemu bankowego i rządu, usuwając ich z
większości miejsc, w których mogliby nadal szkodzić niemieckiej gospodarce. W
odwecie międzynarodowe żydostwo wprowadziło ogólnoświatowe embargo gospodarcze
mające na celu zdławienie niemieckiej gospodarki i zagłodzenie na śmierć dużej
części niemieckiej populacji, ponieważ Niemcy mogły wyprodukować tylko tyle, by
wyżywić około 70% swojej populacji, a dzięki embargu kraj ten (miejmy nadzieję)
miałby dochody w obcej walucie znacznie niewystarczające na zakup niezbędnej
żywności.
W tym czasie wielu
dużych i małych sprzedawców detalicznych (w wielu krajach) było Żydami,
większość dużych hurtowników była własnością Żydów, podobnie jak większość
dużych importerów i większość statków lub linii żeglugowych. Plan zakładał, że
żadna żydowska firma (ani żadna nieżydowska firma, na którą Żydzi mogliby
wywierać wpływ bankowy lub inny) nie będzie handlować żadnymi niemieckimi
towarami. Co więcej, Żydzi i banki należące do Żydów odmówiłyby finansowania
jakiejkolwiek części przepływu niemieckich towarów, a żydowskie firmy
ubezpieczeniowe odmówiłyby ubezpieczenia towarów lub przewożących je statków.
Brokerzy odmawiali handlu akcjami niemieckich firm. Ponadto duża część
ówczesnych możliwości przewozowych należała do Żydów i żaden żydowski statek
nie przewoził niemieckich towarów. Tam, gdzie Żydzi nie byli właścicielami lub
nie kontrolowali firm, mogli wywierać duży wpływ i presję na bankowość i
finanse, na reklamę, na transport i praktycznie zmuszać nieżydowskie firmy do
podporządkowania się ich życzeniom, podobnie jak robią to dzisiaj za pomocą
"sankcji" i innych nacisków. Embargo miało być ogólnoświatowe i całkowite.
Żydzi umieścili wiele reklam w publikacjach medialnych, niezależnie od tego,
czy były one własnością żydowską, czy też nie, błagając wszystkich obywateli
każdego narodu o całkowity bojkot wszystkich niemieckich towarów. Nie będę
tutaj podawał dalszych szczegółów. Temat ten został szczegółowo omówiony w
poprzednim artykule, do którego można uzyskać dostęp tutaj [7].
(7) Próba
żydowskiego przewrotu faszystowskiego w Ameryce w 1933 r.
President Franklin
D. Roosevelt, and Secretary of the Treasury Henry Morgenthau, Jr.
Chazarscy Żydzi z
londyńskiego City, działając za pośrednictwem grupy amerykańskich finansistów (w
tym ojca George'a H.W. Busha, Prescotta Busha), podjęli w 1934 r.
nieudaną próbę obalenia rządu USA i zainstalowania faszystowskiej dyktatury.
Generał Smedley Butler [8] był bardzo
odznaczonym i uwielbianym bohaterem wojennym w USA, szczególnie czczonym przez
wszystkich ówczesnych żołnierzy i to właśnie tego człowieka spiskowcy wybrali
na szefa swojego nowego, faszystowskiego rządu. Ze wszystkich części historii
świata, które zostały głęboko pogrzebane, to jedno wydarzenie zostało tak
dokładnie oczyszczone przez media, wydawców książek i czasopism, biblioteki, a
nawet instytucje edukacyjne, że mogło być brak osób, w których pamięci
zachowałyby się te informacje. Jednakże, niejasny urzędnik w Bibliotece
Kongresu przypadkowo natknął się na oryginalną kopię przesłuchania Kongresu w
sprawie tego wydarzenia i w niewytłumaczalny sposób wysłał ją do publikacji.
Podjęto ogromne wysiłki, aby ponownie ukryć to wydarzenie i nadal bardzo
niewiele osób zdaje sobie z niego sprawę, ale przynajmniej jest ono teraz w
świadomości publicznej. Opublikowałem wcześniejszy artykuł na temat tego
wydarzenia, który jest dostępny tutaj[9].
Kabała spiskowców
zaoferowała Butlerowi 3 miliony dolarów na zebranie armii liczącej 500000 ludzi
w celu obalenia rządu Roosevelta, po czym zainstalowaliby faszystowską
dyktaturę z Butlerem jako symboliczną głową. Roosevelt zostałby zmuszony do
rezygnacji ze stanowiska prezydenta i powołałby Butlera do gabinetu na nowo
utworzone stanowisko "sekretarza ds. ogólnych", pozostawiając mu
rządzenie krajem, podczas gdy Roosevelt pozostałby figurantem. Wiceprezydent i
sekretarz stanu podali się do dymisji, a Butler objął dodatkową funkcję
sekretarza stanu. Prywatne zeznania różnych osób zawarte w oddzielnych
dokumentach twierdzą, że gdyby Roosevelt odmówił realizacji planu, zostałby
zabity. Spiskowcy powiedzieli Butlerowi, że mają 300 milionów dolarów w gotówce
i aż 800 milionów dolarów, jeśli będzie to konieczne do osiągnięcia ich celu.
Pieniądze miały zostać przeznaczone na opłacenie tymczasowej armii Butlera, a
także dla firmy Remington Arms, która chętnie dostarczała potrzebną broń.
Niestety dla bankierów, Butler był bardziej lojalny niż chciwy i poinformował
Roosevelta o planie, a następnie złożył pełne zeznania pod przysięgą w
Kongresie.
W tym miejscu
należy zwrócić uwagę na wolumeny pieniądza. W wielu przypadkach porównywanie
dzisiejszej wartości waluty z tą z wcześniejszej daty, po prostu stosując
dominującą stopę deprecjacji w czasie, nie służy żadnemu użytecznemu celowi,
ponieważ inne porównania są o wiele ważniejsze i bardziej znaczące. Weźmy pod
uwagę 3 miliony dolarów zaoferowane Butlerowi za poprowadzenie tego programu.
Tabele statystyczne mówią nam, że dolar z 1934 roku byłby dziś wart około 22
dolarów, ale należy pamiętać, że na początku lat trzydziestych XX wieku typowa
pensja przeciętnego pracującego człowieka wynosiła niewiele ponad 1000 dolarów
rocznie. Oznacza to, że 3 miliony dolarów w "gotówce z góry"
zaoferowane Butlerowi jako łapówka stanowiły w rzeczywistości około 2500 do
3000 lat pensji przeciętnego człowieka. W podobnym świetle można rozpatrywać
kwoty 300 i 800 milionów dolarów.
Kongres USA
przeprowadził oficjalne dochodzenie - komisja McCormack-Dickstein[10][11], potwierdzając
jako prawdę wszystko, co powiedział im Butler, ale opublikował tylko starannie
oczyszczony raport, który potwierdził wydarzenie, usunął nazwiska spiskowców, a
następnie zatuszował całą sprawę. Kontrolowane przez Żydów media zignorowały tę
historię, z wyjątkiem otwartego wyśmiewania Butlera za próbę oszustwa a
następnie zdecydowanie pozwoliły tej sprawie umrzeć. Dostęp do oryginalnego
dokumentu Kongresu można uzyskać tutaj, w dwóch wersjach. [11][12] BBC przeprowadziło
dochodzenie i wyprodukowało dość nudny program dokumentalny na ten temat[13].
W raportach
końcowych stwierdzono: "Dochodzenia w tajemniczy sposób zamieniły się w
opary, gdy nadszedł czas, aby wezwać ich do złożenia zeznań", a sam Butler
potępił Kongres USA za ich tchórzostwo, mówiąc: "Podobnie jak większość
komisji, zarżnął on małych i pozwolił wielkim uciec. Wielcy nie zostali nawet
wezwani do złożenia zeznań. Wszyscy zostali wymienieni w zeznaniach. Dlaczego
wszystkie wzmianki o tych nazwiskach zostały usunięte z zeznań?". Ale jest
tu coś jeszcze, niezwykle interesującego. W jednym z dokumentów
potwierdzających twierdzenia Butlera stwierdzono, że "spiskowcy albo (1)
pozostali za granicą i poza zasięgiem komisji, (2) wprost zaprzeczyli
twierdzeniom Butlera przed komisją, albo (3) po prostu twierdzili, że są
nieświadomi i nie są w stanie rozliczyć się z dużych sum pieniędzy".
Rothschild i inni żydowscy bankierzy z londyńskiego City nie są wymieniani z
nazwiska w pismach Butlera, ale z jego zeznań w Kongresie jasno wynikało, że
ruch ten powstał w Europie, a w samym środku Wielkiego Kryzysu w 1934 roku, kto
inny miał takie pieniądze?
Przejęcie Chin
T.V. Soong ze swoją siostrą, panią Chiang
Kai Shek
Żydzi nie byli w stanie nawrócić Mao
Zedonga na swoją psychopatyczną wersję dzikiego komunizmu, tak jak z
powodzeniem zrobili to w Rosji, więc porzucili Mao i postawili na Chiang
Kai-Sheka. Finansowali Chianga i pomogli mu dojść do władzy, ponieważ mieli w
rękach nieświadomą marionetkę, dzięki której mogli przejąć całe Chiny. I, z
gorliwą pomocą zdradzieckiego T. V. Soonga, prawie im się to udało. Za
pośrednictwem Chianga i Soonga przejęli chiński bank centralny i prawie
wszystkie banki komercyjne w kraju, a Chiang finansował swoje wojskowe
przejęcie całkowicie na kredyt, zmuszając banki komercyjne do zakupu ogromnych
ilości obligacji rządowych, które nie miały absolutnie żadnej nadziei na spłatę
lub wykup. W rzeczywistości drukowali tak dużo pieniędzy, że doprowadzili Chiny
niemal do masowej hiperinflacji, w którym to momencie masowo wkroczyliby do
kraju i kupili prawie wszystko, co miało wartość, za dosłownie grosze - tę samą
okrutną katastrofę, którą zadali Niemcom zaledwie kilka lat wcześniej. Żydzi
byli zdeterminowani, aby nie tylko kontrolować całe Chiny w kategoriach
bezwzględnych (poprzez swoją marionetkę Chianga), ale także splądrować cały
naród, całkowicie zniszczyć i załamać chińską gospodarkę, a ostatecznie
posiadać i kontrolować ją w całości. Prawie im się to udało. Po prostu nie
liczyli na ogromne poparcie społeczne dla Mao i nie spodziewali się, że Mao
wygra wojnę domową i wypędzi Chianga z kraju.
Jest to źródło wszystkich żydowskich
twierdzeń, które widzimy dzisiaj - o tym, że w chińskim rządzie byli
"niezliczeni Żydzi", o ich wpływie na rozwój Chin i o tym, jak Żydzi
"w znacznym stopniu przyczynili się" do "stworzenia Nowych
Chin". Jako dowód widzimy dziś wszystkie zdjęcia (wszystkie przygotowane
przez Żydów) rzekomo przedstawiające Żydów doradzających różnym chińskim
przywódcom. Ale ci historyczni rewizjoniści pomijają jeden niezaprzeczalny i
niepodważalny fakt: że po wojnie Mao wyrzucił każdego pojedynczego, ostatniego
Żyda z Chin - i skonfiskował cały ich nieuczciwie zarobiony majątek przy
wyjeździe. Nie wiem jak dla ciebie, ale dla mnie to nie brzmi jak ktoś głęboko
doceniający "wkład" Żydów w "tworzenie nowych Chin".
Żydowskie strony internetowe poświęcone historii mówią nam, że Żydzi
"szybko opuścili Chiny" po wojnie, ale bez podania powodów lub
okoliczności, w jakich wyjechali. Prawdą jest, że było kilku żydowskich
złośliwców, którzy wrócili do Chin po wojnie, ale kiedy ich agendy zostały w
pełni ujawnione, oni również zostali eksmitowani.
Przygotowania do II wojny światowej
Również w latach trzydziestych XX wieku
Żydzi w londyńskim City prowadzili już szeroko zakrojone przygotowania do II
wojny światowej, której celem było po części ostateczne zniszczenie Niemiec, a
także stopniowe rozproszenie rasy niemieckiej. Od prekursorów Instytutu
Tavistock nadchodziła istna powódź antyniemieckiej propagandy, typowych
fałszywych i oburzających opowieści, które zaczęliśmy nazywać "okrutnym
porno", a wszystko to stanowiło ogromną "kampanię nienawiści"
przeciwko Niemcom w taki sam sposób, jak w celu wywołania I wojny światowej.
Ten ostatni temat omówiłem szczegółowo w
rozdziale 2 e-booka zatytułowanego "Bernays and Propaganda"[14], który,
jeśli nie jesteś z nim zaznajomiony, obudzi cię na część świata o której
istnieniu mogłeś nie wiedzieć. Nalegam z całą powagą, abyś przeczytał ten
rozdział. Bez tego tła nie można właściwie zrozumieć dzisiejszych wydarzeń w
Rosji, Chinach i Iranie. Nie można. Jest to tak niezwykle ważne dla naszych
dzisiejszych światowych spraw, że wzywam cię do uznania tej lektury za
obowiązkową.
Jeden z czytelników zamieścił komentarze na
temat wykorzystania hollywoodzkich filmów w kontekście podżegania do wojny, stwierdzając:
"Obecnie jest to w dużej mierze zapomniane, ale w krajach anglosaskich pod
koniec lat dwudziestych i od początku do połowy lat trzydziestych XX wieku
pojawiło się wiele filmów, z których każdy mówił nam (warunkował nas?), że w
konkretnym roku "1940" dojdzie do wojny światowej, zazwyczaj jasno
wskazując, że Niemcy będą głównym przeciwnikiem. Znam trzy z nich, choć prawie
na pewno były też inne". Wymienia te trzy:[15][16][17]
Łączenie punktów
W jaki sposób wszystkie te wydarzenia są ze
sobą powiązane? Są ze sobą powiązane, ponieważ chazarscy Żydzi w londyńskim
City realizowali je wszystkie jednocześnie. Podczas gdy właśnie wywołali
najbardziej gorzką depresję w żywej pamięci i planowali późniejsze połknięcie
światowych banków i korporacji przemysłowych, jednocześnie realizowali
wcześniejszy plan konfiskaty całego złota i srebra znajdującego się w
prywatnych rękach w USA. W tym samym czasie ich banki były mocno zaangażowane w
kradzież całego złota znajdującego się w prywatnych rękach w innych krajach,
zabierając złoto do "bezpiecznego depozytu" w zamian za certyfikaty,
których nie miały zamiaru nigdy wykupić. Równolegle, wraz z Departamentem
Skarbu USA, byli również zaangażowani w kradzież całego srebra znajdującego się
w prywatnych rękach w Chinach, w zamian za fałszywą walutę. W tym samym czasie
wraz z Departamentem Skarbu USA, Departamentem Stanu i wojskiem byli
zaangażowani w kradzież całego złota przechowywanego w światowych bankach
centralnych i bankach komercyjnych, ponownie w zamian za
"certyfikaty", których nie mieli zamiaru kiedykolwiek wykupić.
Równolegle z tym realizowali swój bojkot ekonomiczny mający na celu dosłowne
"uduszenie Niemiec na śmierć", konfiskując niemieckie aktywa za
granicą, a jednocześnie uruchomili planowane obalenie rządu USA i
zainstalowanie faszystowskiej dyktatury pod pełną żydowską kontrolą. W tym
samym czasie Żydzi zakończyli ostateczne przejęcie Chin, umacniając swoją
własność Chiang Kai-Sheka oraz chińskich banków centralnych i komercyjnych,
jednocześnie próbując doprowadzić Chiny do bezprecedensowej hiperinflacji, aby
umożliwić hurtową grabież całego majątku przemysłowego tego narodu. W tym samym
czasie Żydzi rozpoczęli przygotowania do II wojny światowej z pomocą
podporządkowanych im mediów, które niemal codziennie biły w bębny wojenne.
Myślę, że możemy uczciwie stwierdzić, że
Żydzi w londyńskim City byli naprawdę bardzo zajęci w latach trzydziestych.
Rozważ planowanie, logistykę i kontrolę
wymagane do realizacji
Wykupienie śmietanki wszystkich upadłych
banków i korporacji przemysłowych nie jest czymś, co robimy z trzema lub
czterema osobami. Planowanie i realizacja wymagałyby dość dużej liczby
"agentów" przeszukujących krajobraz w poszukiwaniu odpowiednich celów
w wielu krajach.
Podobnie, przejęcie całego prywatnego złota
i srebra w USA nie było planem zaplanowanym beztrosko w swobodnej rozmowie.
Plan był dobrze przemyślany, z reklamami umieszczonymi zarówno przez rząd, jak
i FED i przy pełnym wsparciu żydowskich mediów. Można mieć pewność, że został
on zaplanowany w londyńskim City i przedstawiony Rooseveltowi dopiero wtedy,
gdy był gotowy do realizacji. Pomyślmy przez chwilę o machinacjach, które
musiały mieć miejsce za kulisami, aby doprowadzić taki plan do skutku.
Roosevelt nie był głupim człowiekiem. Musiał wiedzieć, co robi uchwalając tę
ustawę i jaki będzie ona miała wpływ na i tak już zubożałych obywateli kraju. A
jednak to zrobił, choć nawet sądy orzekły, że ustawa była niezgodna z
konstytucją. Jak wielką władzę musieli mieć Żydzi nad Rooseveltem, by zmusić go
do popełnienia takiego aktu zdrady wobec własnego narodu? Jak duży wpływ
musieli mieć na wybranych członków nawet wtedy, aby Kongres potulnie siedział
cicho i zaakceptował tę parodię bez skargi?
I jak dużą kontrolę nad środkami masowego
przekazu nawet wtedy, aby stworzyć publiczne poparcie dla takiego
przedsięwzięcia? To są poważne kwestie do rozważenia, a nie pytania, które
można odrzucić.
Dodajmy do tego równania równoczesne - i
bardzo celowo zaplanowane - wydobycie całego srebra w Chinach, upadek waluty
tego kraju i celowe zniszczenie gospodarki, a wszystko to dokonane za pomocą
fałszywej waluty. Pomyślmy również o machinacjach i planowaniu wymaganym do
skoordynowania wszystkich "prywatnych" banków będących własnością
Żydów, aby uruchomić zasadniczo ogólnoświatowy program kradzieży wszystkich
możliwych zasobów złota w rękach prywatnych, nie tylko w Chinach, ale we
wszystkich krajach drugiego i trzeciego poziomu na świecie. Nie był to również
przypadkowy lub niezależny wysiłek jednego banku w jednym kraju, ale raczej
wielu banków należących do Żydów w wielu krajach - a wszystko to odbywało się w
tym samym czasie i przy użyciu fałszywej lokalnej waluty. Nie ma wątpliwości,
że wszystko to było szeroko zakrojonym planem przestępczym, który miał zostać
zrealizowany na ogromną skalę.
Dodajmy do tego oczywiście zaplanowany i
sprytnie zrealizowany plan kradzieży całego możliwego złota z banków
centralnych i banków komercyjnych na całym świecie, zarówno przyjaciół, jak i
wrogów, oraz intensywną koordynację, która musiała być konieczna z różnymi
gałęziami rządu USA, Białym Domem, ambasadami i wojskiem USA, a także
przytłaczającymi prowokacjami ze strony żydowskich mediów. Nie jest to
przedsięwzięcie, które planuje się na odwrocie koperty w kawiarni.
Dodajmy do tego intensywne planowanie i
koordynację niezbędną do uruchomienia ogólnoświatowego bojkotu Niemiec,
gorączkową aktywność, która musiała być konieczna do uruchomienia takiego
przedsięwzięcia w ciągu zaledwie kilku miesięcy. Pomyśl także o ogólnoświatowej
koordynacji wszystkich żydowskich mediów wspierających to przedsięwzięcie oraz
o wysiłkach wymaganych do zorganizowania masowych wieców i demonstracji w
setkach miast na całym świecie, często z udziałem od 40000 do nawet (jak się
twierdzi) 100 000 osób.
Następnie należy wziąć pod uwagę bardzo
staranne planowanie, które musiało zostać podjęte przy próbie faszystowskiego
zamachu stanu, zdumiewająco śmiałego planu przejęcia przez tych Żydów kontroli
nad rządem USA w faszystowskiej dyktaturze - aczkolwiek starannie wykonanego
(jak zawsze) przy użyciu "Frontu Gojów", tak aby niewielu Amerykanów,
jeśli w ogóle, było świadomych tożsamości etnicznej swoich nowych panów.
Dodajmy do tego jednoczesne i całkowite przejęcie rządu i gospodarki Chin, a
także współmierne plany intensywnej hiperinflacji i późniejszej grabieży
narodu.
Rozważmy ilość planowania i finansowania,
które musiały być niezbędne do tak ogromnego przedsięwzięcia, jakim było
przejęcie kontroli nad całym ogromnym narodem, takim jak Chiny, oraz zakres kontroli,
jaki osiągnęli, nie tylko kupując i posiadając Chianga, ale mając tak
kompetentnych i zdradzieckich kompradorów, jak T. V. Soong, aby pomóc im w
grabieży i zniszczeniu ich własnego narodu. To również nie jest rodzaj
planowania wykonanego na odwrocie koperty w kawiarni; wymagałoby to wielu lat
planowania, wielu kontaktów i konwersji osób oraz dużej ilości aktywnego,
praktycznego zarządzania, aby osiągnąć coś takiego. Nawet sama grabież systemu
bankowego i gospodarki wymagałaby wielu wcześniejszych przemyśleń i planowania,
nie mówiąc już o finansowaniu i przeprowadzeniu wojny domowej. Był to ogromny
projekt, który w rękach wielu zdolnych żydowskich poruczników posunął się tak
daleko. Odbywało się to równolegle z wydobywaniem całego srebra z kraju, które
stanowiło podstawę ówczesnej waluty. Samo w sobie było to ogromne
przedsięwzięcie, wymagające aktywnego udziału zarówno Żydów, jak i wewnętrznych
zdrajców, takich jak Soong.
Podczas gdy to wszystko się działo, ci sami
Żydzi byli zajęci finalizowaniem planów II wojny światowej.
Pomyślmy o całym planowaniu wymaganym do
urzeczywistnienia każdego z tych oddzielnych planów, o niezbędnej logistyce,
współpracy między tak wieloma częściami międzynarodowego żydostwa i mediów we
wszystkich krajach. Pomyślmy o wpływie i praktycznie absolutnej kontroli, jaką
ci ludzie musieli mieć nad rządem USA, nawet w latach trzydziestych XX wieku,
aby nie tylko wymusić takie okrucieństwa na rządzie USA, ale także uzyskać to,
co wydaje się być chętnym udziałem Amerykanów w tych kryminalnych
psychopatycznych planach tak powszechnej kradzieży na skalę międzynarodową.
Ilu ludzi, o jakich możliwościach i
poziomie kompetencji, byłoby potrzebnych do zaplanowania i wykonania wszystkich
tych planów jednocześnie? W rzeczywistości prawdopodobnie kilkadziesiąt tysięcy
we wszystkich dziedzinach i na wszystkich poziomach, aby wszystkie te rzeczy
się wydarzyły. Ale kiedy weźmiemy pod uwagę ogrom tych przestępczych
przedsięwzięć i ich ogromny zasięg, to jest tak, jakby praktycznie cała masa
światowego żydostwa, 15 milionów lub więcej ludzi w tamtym czasie, dzieliła
wspólne marzenie nie tylko o grabieży wszystkich narodów świata, ale także o
ich podporządkowaniu i kontrolowaniu, przy czym wszyscy Żydzi czytali z tego
samego zatwierdzonego scenariusza i wszyscy chętnie przyczyniali się do
powodzenia tych planów.
Epilog
Nie różni się to w swej istocie od tego, co
dzieje się obecnie w naszym świecie z Rosją, Chinami i Iranem i nie różni się w
swej istocie od tego, co wydarzyło się w niedawnej przeszłości w Jugosławii,
Grecji, Iraku, Libii, Syrii i innych krajach. Wszystko to odzwierciedla te same
postawy, te same ambicje i te same psychopatyczne zamiary przestępcze.
A gdybyśmy mieli dokładniej zbadać
przeszłość, ignorując fałszywe, przepisane lub usunięte historie, jednym z
okresów, który wymagałby naszej uwagi, byłyby lata od około 1800 do 1900 roku,
kiedy Rothschild i Sassoon byli w kwiecie wieku i zaprojektowali całkowitą
grabież i prawie całkowite zniszczenie Indii i Chin, jednocześnie angażując się
w największe przestępcze przedsięwzięcie handlu narkotykami w historii świata.
Był to również czas wojen burskich, kolonizacji Filipin, żydowskiego
finansowania północnoamerykańskich linii kolejowych, finansowania Kanału
Panamskiego i Kolei Panamskiej oraz wielu innych przedsięwzięć, którym
towarzyszył zdumiewający poziom porwań milionów chińskich niewolników do pracy
we wszystkich tych kopalniach i dostarczania darmowej niewolniczej siły
roboczej dla tych przedsięwzięć. Epoka ta zawiera niemal niewyobrażalną ilość
rzezi ludzi spowodowanych zarówno egzekucjami, jak i planowanymi klęskami
głodu, przy czym w samych Indiach z łatwością udokumentowano ponad 100 milionów
ofiar śmiertelnych, a niektóre szacunki podwajają tę liczbę. Ci sami Żydzi w tym
samym czasie w Chinach rozpoczęli odwet na Taipingach, co doprowadziło do
najkrwawszej wojny w historii ludzkości z udokumentowaną liczbą od 70 do 90
milionów zabitych - tylko po to, by chronić zyski z narkotyków Rothschilda i
Sassoona. Ten okres zawiera jeszcze wiele więcej, zbyt wiele, by je tu
wymienić.
Wojny burskie były historią brytyjską, ale
manuskrypt został w całości napisany pismem żydowskim. W podobny sposób dwie
wojny światowe, Brytyjskie i Holenderskie Kompanie Wschodnioindyjskie,
niewybaczalne grabieże, głód i rzezie w Indiach oraz chiński wiek opium z jego
ogromnymi okrucieństwami rzezi, nędzy i handlu niewolnikami były
"brytyjskimi historiami", ale manuskrypty do nich również zostały w
całości napisane żydowskim pismem. Podobnie dzisiejsze historie Jugosławii,
Grecji, Iraku, Libii i Syrii są "historiami amerykańskimi", ale one
również zostały napisane w całości żydowskim pismem.
Tak, chazarscy Żydzi w londyńskim City byli
rzeczywiście bardzo zajęci w latach trzydziestych XX wieku, ale nie był to
jedyny czas, kiedy byli zajęci, ani jedyny czas, kiedy realizowali podobne
plany z podobnymi rezultatami. Proces ten w żadnym wypadku nie zwalnia, a tym
bardziej nie ustaje. Ale tylko wtedy, gdy jesteśmy w pełni świadomi ich
historii i ich przeszłych wyczynów, mamy ramy, w których możemy umieścić
wydarzenia z innych ram czasowych i dokładnie zobaczyć cały obraz.
*
Pisarstwo Larry'ego
Romanoffa zostało przetłumaczone na 32 języki, a jego artykuły
opublikowano na ponad 150 obcojęzycznych stronach internetowych z wiadomościami
i polityką w ponad 30 krajach, a także na ponad 100 platformach
anglojęzycznych. Larry Romanoff jest emerytowanym konsultantem ds. zarządzania
i biznesmenem. Zajmował wysokie stanowiska kierownicze w międzynarodowych
firmach konsultingowych i był właścicielem międzynarodowej firmy
importowo-eksportowej. Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Fudan w
Szanghaju, prezentując studia przypadków w sprawach międzynarodowych w
starszych klasach EMBA. Pan Romanoff mieszka w Szanghaju i obecnie pisze serię
dziesięciu książek ogólnie związanych z Chinami i Zachodem. Jest jednym z
autorów nowej antologii Cynthii McKinney "When China Sneezes". (Rozdział 2 - Radzenie
sobie z demonami).
Jego pełne archiwum
można zobaczyć pod adresem:
https://www.bluemoonofshanghai.com/
+ https://www.moonofshanghai.com/
Można się z nim
skontaktować pod adresem:
2186604556@qq.com
Tłumaczył /
Translated by: FMforLXM – (Bitomat)
*
Odnośniki:
[1] Miejmy kryzys finansowy: Najpierw
potrzebujemy banku centralnego
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/lets-have-a-financial-crisis-first-we-need-a-central-bank-october-07-2019-2
[2] Najbogatszy człowiek na świecie
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9293/
[3] Amerykanie i samochody: Kapitalizm i
propaganda
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/7243/
[4] Najbogatszy człowiek na świecie
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9293/
[5] Narody zbudowane na kłamstwach - Tom 1 -
Jak USA stały się bogate; Część 5 - Kradzież aktywów i przestępstwa finansowe
https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/10/ENGLISH-NATIONS-BUILT-ON-LIES-VOLUME-1-How-the-US-Became-Rich.pdf
[6] Citibank - Wielki rabunek złota
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/en-larry-romanoff-citibank-the-great-gold-robbery-july-07-2021/
[7] Żydowska deklaracja wojny z Niemcami - bojkot
gospodarczy z 1933 r.
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9836/
[8] Wojna to hulaszczy proceder, gen. Smedley
Butler
https://ia904706.us.archive.org/5/items/WarIsARacket/WarIsARacket.pdf
[9] Próba
żydowskiego przewrotu faszystowskiego w Ameryce w 1933 r.
https://www.bluemoonofshanghai.com/politics/9962/
[10] Komitet
McCormack-Dickstein (1934-1935)
http://coat.ncf.ca/our_magazine/links/53/committee.html
[11] Spisek mający
na celu obalenie FDR: Biuro Druku Rządowego
https://ia800408.us.archive.org/14/items/McCormackDicksteinCommittee/McCormack-Dickstein_Committee.pdf
[12] Komisja
McCormacka-Dicksteina - Plan obalenia FDR: Biuro Druku Rządowego
https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2023/02/McCormack-Dickstein-Committee-Wikisource-the-free-online-library.pdf
[13] BBC Radio 4 -
Document, The White House Coup, 1933 (27 minutowy podcast)
https://www.bbc.co.uk/programmes/b007tbs0
[14] Bernays i
propaganda
https://www.bluemoonofshanghai.com/wp-content/uploads/2022/10/BERNAYS-AND-PROPAGANDA-.pdf
[15] High Treason
wydany 9 września 1929 roku:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/High_Treason_(1929_British_film)
[16] Men Must Fight,
wydany w Stanach Zjednoczonych 17 lutego 1933 r.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Men_Must_Fight
[17] Things to Come
wydany 20 lutego 1936 roku:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Things_to_Come
Copyright
© Larry Romanoff, Blue Moon of Shanghai, Moon of Shanghai, 2023
