Propaganda en de media – Deel 7
Door
Larry Romanoff voor
The Saker
Blog, 27 juni 2021
Nederlandse vertaling: Martien
Wie
moet er in onze wereld vandaag de dag dringend "op feiten gecontroleerd" worden? De massamedia, natuurlijk.
En, in de wereld van vandaag, wie bezit, financiert en controleert de hele
infrastructuur voor fact-checking en voert alle fact-checks uit? De massamedia,
natuurlijk. Dus, de bewoners runnen het gesticht en de vossen bewaken het kippenhok.
Wat kan er misgaan?
Laten
we ons eerst ontdoen van het dwaze idee dat de fact-checking die vandaag de dag
wordt uitgevoerd ook daadwerkelijk het controleren van feiten inhoudt. Dat is
niet het geval. Het hoofddoel van deze industrie is niet het zoeken naar de
waarheid, maar in plaats daarvan een verraderlijke vorm van censuur, een
laatste manier om het touw rond de zak met informatie te spannen om te
voorkomen dat onwelgevallige waarheden ontsnappen en, als ze toch ontsnappen,
om ze bij de geboorte dood te knuppelen. Een krachtig nevendoel van
feitencontrole is het begraven van kennis over de misdaden en wreedheden begaan
door onze Internationale Cabal van Gangsters (ICG) en hen te beschermen tegen
publieke afkeuring. De enige voorwaarde voor succes is een goedgelovig en
onwetend publiek.
Verscheidene
van mijn vroege artikels over COVID-19 gingen viraal met lezersdownloads in de
miljoenen, en trokken onmiddellijk de aandacht van de ICG. Na dit, en
samenvallend met talrijke hit-stukken in de mainstream media, ontving ik een
e-mail van een heer bij Gannett Publishing, die zich
voorstelde als "een fact-checker voor USA Today", die zogenaamd de
waarheidsgetrouwheid van sommige van mijn verklaringen wilde bepalen. Het zou
voor de hand moeten liggen dat "fact-checking" zou leiden tot een
verzoek als "U hebt deze bewering
gedaan. Kunt u gedocumenteerd bewijs leveren voor de juistheid ervan?"
Niet bij Gannett, dat gebeurde niet.
Het
verzoek toonde geen interesse in het verkrijgen van bewijs voor mijn
beweringen, maar een vraag om mijn bronnen te kennen. Het probleem was dat ik
veel dingen leek te weten die ik niet mocht weten, en zij konden niet
achterhalen waar ik mijn informatie vandaan haalde. De man deed natuurlijk zijn
"handreiking" naar mij,
maar wat hij zocht waren mijn informatiebronnen. Hij wilde niet meer
ondersteunend bewijs voor mijn beweringen, maar hij wilde weten waar ik het
bewijs vandaan had gehaald dat ik al had gepresenteerd, in het bijzonder "van waar heb je het onderzoek in je
artikelen verzameld?" Hij wilde ook een lijst met de namen van andere
"schrijvers, ambtenaren of
commentatoren" die wisten wat ik wist en die mijn standpunten deelden.
Dit is geen fact-checking, maar het verzamelen van inlichtingen met het doel
bronnen van onenigheid te identificeren en het zwijgen op te leggen.
De
fact-checking industrie is niet in het leven geroepen om de valse beweringen en
de media-steun voor de invasies van Irak en Libië of de huidige denkbeeldige
"genocide" in China's Xinjiang te controleren, maar in plaats daarvan
om diegenen het zwijgen op te leggen die de waarheid aan het licht trachten te
brengen. Het was nooit de bedoeling om het proces van vaccinaties (van welke
soort dan ook) te onderzoeken, maar om diegenen het zwijgen op te leggen die
ofwel hun vrees voor gevaarlijke vaccins uitten, ofwel verontreinigingen in die
vaccins aan het licht brachten.
In
dit laatste geval zijn de vaccinproducenten (of hun betaalde promotors) de
primaire bron van de "feiten" die door de media worden verspreid en
door de fact-checkers worden gebruikt om oprechte bezorgdheid onder het publiek
belachelijk te maken en te ontkrachten. Alle drie de partijen negeren
hardnekkig het harde feit dat de regering van de VS miljarden aan schadevergoedingen
heeft betaald voor verwondingen en sterfgevallen als gevolg van gevaarlijke en
besmette vaccins. (1) En nergens vermelden zij dat bijna 100 miljoen
Amerikanen werden besmet met een potentieel kankerverwekkend apenvirus als
gevolg van een besmet poliovaccin. (2) Evenmin vermelden zij het CDC-rapport dat zuigelingen
die een volledig pakket kindervaccins krijgen, mogelijk aan meer dan 300
verontreinigende stoffen worden blootgesteld. U ziet het probleem: veel van de
waarheid en het onderliggende bewijs, hoewel beschikbaar, wordt door de media
begraven in hun steun aan de ICG, terwijl het "lekken" met andere middelen wordt aangepakt.
Er
is hier niets aan de hand met het controleren van feiten. Het gaat allemaal om
de controle van informatie, die voor de helft bestaat uit het identificeren en
tot zwijgen brengen van tegengestelde meningen. Het is in dit licht dat alle fact-checking moet worden gezien.
Onlangs
heb ik een zwaar gedocumenteerd artikel geschreven over de (volgens mij nu
algemeen aanvaarde) stelling dat de Spaanse grieppandemie van 1918 geen griep
was, maar in plaats daarvan een nu bewezen bacteriële infectie, het tragische
resultaat van een misplaatst experiment van het Rockefeller Medical Institute
met een meningitisvaccin dat begon in Fort Riley in de VS en zich over de hele
wereld verspreidde, niet door de soldaten maar door Rockefeller zelf. (3) Reuters voerde onmiddellijk een "fact-check" uit van de stelling en
verklaarde deze onwaar. Reuters bewijs? Niet-bestaand, de bewering volstond als
onweerlegbaar bewijs. (4) Bovendien waren sommige beweringen van Reuters volledig
vals. De bedoeling was een politiek gevaarlijke waarheid te begraven en te
voorkomen dat zij in de openbaarheid zou komen.
In
een ander geval, toen de publieke bezorgdheid over de ontsnappende straling van
de Japanse Fukushima reactor snel toenam, begroeven de media bijna onmiddellijk
het verhaal en vervingen het door een stroom van artikelen over één enkele zalm
in het Canadese Osoyoos Lake die ontdekt werd met meetbare maar onbeduidende
niveaus van cesiumstraling. Het meer ligt honderden kilometers landinwaarts en
is niet relevant voor de straling in de Stille Oceaan, maar plots was dit het
enige verhaal. Hierop volgend heeft Snopes gehoorzaam de Fukushima straling in
de Stille Oceaan "op feiten
gecontroleerd" en dit verhaal van de enkele ongerelateerde zalm
gebruikt om de eerdere Fukushima stralingsverhalen vals te verklaren. (5) Nogmaals, het gaat hier niet om het controleren van
feiten, maar om het begraven van de waarheid.
Dit
is bijna een terzijde maar, met Osoyoos Lake dat potentieel miljoenen zalmen
bevat, hoe groot is de kans dat slechts één zalm besmet zou zijn en dat mijn
net die zou vinden? Maar in feite is het verhaal ontstaan op de sociale media
en ik kon geen betrouwbaar bewijs vinden van het bestaan van deze ene
radioactieve vis. De weinige mensen die erover berichtten, verwezen allemaal
naar elkaar of naar Snopes, wat
vrijwel zeker betekent dat een verzonnen verhaal werd gebruikt om het publiek
te misleiden over de zeer reële gevaren van Fukushima. Goed gedaan, dacht ik.
Een
andere slimme truc is om een opruiende en onnauwkeurige kop te nemen van een
roddelblad nieuwsbron, deze toe te schrijven aan de persoon in kwestie, dan de
bewering te "fact-checken",
deze onwaar te verklaren, en dit te gebruiken om de auteur te belasteren die
nooit iets dergelijks heeft gezegd.
De
fact-checkers willen niet alleen de waarheid begraven, maar ook degenen die de
waarheid aan het licht brengen. Een ander voorbeeld uit mijn persoonlijke
ervaring: Mijn zwaar gedocumenteerd artikel over het WHO-vaccinatieprogramma
waarbij ongeveer 150 miljoen vrouwen zonder hun medeweten of toestemming werden
gesteriliseerd (6) kreeg wereldwijd veel aandacht, met name van de ICG,
die de fact-checkers inschakelde, in dit geval het Poynter Institute. Ik
zal zo dadelijk meer in detail op hen ingaan. Poynter creëerde een webpagina
speciaal voor mij, en dit is wat ze schreven:
"VALS:
Larry Romanoff's verklaringen beweren dat de WHO heeft deelgenomen aan het creëren
van verschillende virussen in de laboratoria. De organisatie heeft het nieuwe
coronavirus in de wereld verspreid, zodat de farmaceutische bedrijven geld
kunnen verdienen met de ontwikkeling van vaccins, die op hun beurt de
wereldbevolking zullen verminderen." (7)
Het
"valse" deel is dat ik nooit iets dergelijks heb geschreven. Ik heb
nooit beweerd dat de WHO "virussen heeft gecreëerd", noch heb ik ooit
de WHO genoemd in enige context die verband houdt met COVID-19. Hun verklaring,
lasterlijk als het is, is vals in zijn geheel. Maar het verbazingwekkende deel
volgt nog. Poynter stopte daar niet. Ze vonden een nieuwsartikel op een
Georgische nieuwswebsite dat kort verwees naar mijn schrijven, maar dat geen
verwijzing bevatte naar de WHO of een van de andere beweringen hierboven.
Vervolgens kopieerden zij deze webpagina - en wijzigden hem - en plaatsten de
gekopieerde en gewijzigde versie op een van hun eigen websites, waarbij zij de
link naar hun frauduleuze versie - gepresenteerd als het origineel - aanboden als
"bewijs" dat ik valse beweringen had gedaan.
Ten
eerste, dit is de link naar de oorspronkelijke nieuwspagina (8). Het is in Georgisch schrift, dus u zult het niet
kunnen lezen en de meeste vertalers kunnen niet overweg met het Georgisch, wat
betekent dat niemand zal weten wat er werkelijk op de pagina staat. De website
is ge.news-front/info. Vervolgens is dit de link naar de valse webpagina van
Poynter (9). U kunt deze bereiken door op de knop te klikken: READ
THE FULL ARTICLE (FACTCHECK GEORGIA) op de Poynter website hierboven (7) Deze website, gecontroleerd door Poynter, is https://factcheck.ge/ka. Dit is ook in
Georgisch schrift, dus u zult het ook niet kunnen lezen.
Als
dit niet duidelijk is, Poynter probeerde lezers te verwarren door mijn artikel
over de WHO 'anti-vruchtbaarheid' vaccinatieprogramma's te verwarren met mijn
andere (niet-gerelateerde) artikelen over COVID-19, vervolgens een bewering
verzonnen dat ik de WHO had beschuldigd van het creëren van het COVID-19 virus
om de farmaceutische bedrijven te laten profiteren terwijl ze de wereld
steriliseerden. Bij gebrek aan bewijs hiervan, kopieerden zij een webpagina die
was opgesteld in een taal die bijna niemand kan lezen en waar bijna geen
vertalers mee overweg kunnen, wijzigden de pagina en plaatsten deze op hun
eigen website, waarbij zij deze presenteerden als het origineel, en beweerden
"bewijs" te bevatten van mijn "valse" beweringen tegen de WHO. In Amerika staat dit bekend
als "fact-checking".
De Fact-Checking Industrie
De
fact-checking industrie begon met een verhulde onschuld en goede bedoelingen,
met websites zoals Snopes die
aanvankelijk hun tijd besteedden aan het ontkrachten van stadslegendes en het
weerleggen van beweringen over Elvis die in het winkelcentrum zou zijn gezien.
Maar in feite verstopten deze creaties zich in de bosjes, wachtend op het
juiste moment om aan te vallen.
Fact-checking
is vandaag de dag een enorme wereldwijde industrie die decennia geleden is
opgezet en gecreëerd als een krachtig censuurmiddel, gecontroleerd door een
hechte incestueuze groep en zwaar gefinancierd met ontelbare miljoenen dollars,
voornamelijk door George Soros, de Gates Foundation, diverse mediabedrijven, en
dergelijke. Deze industrie werd niet in het leven geroepen om de valse
beweringen en de steun van de media voor de misdaden van de ICG op feiten te
controleren, maar in plaats daarvan om diegenen het zwijgen op te leggen die de
waarheid aan het licht trachten te brengen.
Het
zogenaamde Poynter Instituut, dat u hierboven heeft leren kennen, staat
vandaag de dag aan het hoofd van deze industrie, met financiering uit
bovengenoemde bronnen. Poynter creëerde en controleert het zogenaamde
onpartijdige International Fact-checking
Network (IFCN) "dat normen
vaststelt voor factcheckers", en dwingt vrijwel alle spelers tot dit
'netwerk' of tot de vergetelheid, zoals we hebben zien gebeuren met
internetbrowsers en zoekmachines. Door deze machinaties heeft Poynter zichzelf gecertificeerd als de
politieagent voor de nieuwsfeeds van de wereld. Het is niet algemeen bekend,
maar Facebook en anderen voeren zelf
geen controles uit, maar gebruiken deze bron om hun inhoud automatisch te
controleren.
Poynter is zelfs nog gevaarlijker dan
het bovenstaande doet vermoeden, omdat ze voor zichzelf een positie hebben
gecreëerd als "het journalistieke
instituut dat verantwoordelijk is voor het opleiden van schrijvers en
verslaggevers", ontelbare duizenden jonge mensen die door dit
"instituut" gaan, zeer waarschijnlijk voor altijd gecorrumpeerd door
hun opleiding. En de pogingen van Poynter om de totale mediacontrole van het
ICG te bevorderen zijn niet denkbeeldig:
Poynter
publiceerde onlangs een lijst van 515 nieuwswebsites die zij als "onbetrouwbaar" beschouwden (10), een lijst samengesteld uit "nepnieuws" databases die
voornamelijk zijn samengesteld door het
Annenberg Public Policy Center van de University of Southern California, Merrimack
University, PolitiFact en Snopes. Zij verdoemden niet alleen deze websites
als verstrekkers van onjuiste informatie, maar in hun oorspronkelijke artikel
vroegen zij adverteerders om alle sites op hun lijst op een zwarte lijst te
plaatsen. De latere versie volgens Poynter executive Barrett Golding: "Nepnieuws is een business. Een groot
deel van die business wordt ondersteund door advertenties. Naast journalisten,
onderzoekers en nieuwsconsumenten hopen we dat de index nuttig zal zijn voor
adverteerders die willen stoppen met het financieren van misinformatie."
Ze
hebben hun hand overspeeld. De reacties hierop waren zo extreem dat Poynter de lijst moest intrekken en zich
publiekelijk moest verontschuldigen voor de "zwakke
punten in de methodologie". Het was niet de schaamte voor een ethisch
falen, maar de meervoudige dreiging met ernstige rechtszaken die tot de
intrekking leidde. Poynter managing editor Barbara Allen schreef echter: "We betreuren het dat we er niet in
geslaagd zijn om te verzekeren dat de gegevens rigoureus waren voor publicatie,
en we verontschuldigen ons voor de verwarring en onrust die veroorzaakt is door
de publicatie". Maar dan (om de lezers aan het lachen te maken),
verklaarde ze: "We beloven onszelf
te blijven houden aan de hoogste normen." Een persoon postte op Twitter:
"Junkyard Attack Dogs Pose as Watchdogs". In alle opzichten
correct.
Voor
zover ik weet, zijn er geen fact-checkers die geen deel uitmaken van dit
wereldwijde netwerk. Sommige worden gesponsord en beheerd door de media-afdelingen
van verschillende universiteiten, maar deze afdelingen worden gefinancierd uit
dezelfde bronnen en zijn daarom onderworpen aan, en onder controle van,
dezelfde mensen.
Deze
"zelfde mensen" zijn
degenen die reeds het gehele massamedia landschap bezitten en/of controleren,
inclusief kranten, tijdschriften, alle TV en de meeste radionetwerken, de
uitgevers van boeken, de boekdistributeurs zoals Amazon en Indigo, de Hollywood studio's die vrijwel alle films en
de meeste TV programma's controleren. Zij hebben ook dezelfde wurggreep op het
sociale medialandschap, evenals verwante entiteiten zoals Google en Wikipedia.
Zoals
ik heb opgemerkt in andere artikelen in deze serie, is het van vitaal belang om
te begrijpen dat het niet Poynter, of
Reuters, of Gannett zijn die de fact-checking industrie controleren. Deze
verklaringen ontwijken het essentiële punt dat het individuen zijn, echte
mensen met namen, die deze controle uitoefenen, en die samenwerken met alle
andere media-individuen als luitenanten van de ICG, die allemaal dezelfde
'waarden' delen en allemaal dezelfde 'agenda' volgen. Een belangrijk onderdeel van deze agenda is totale informatiecontrole,
waarbij de fact-check slechts een soort conciërge is die de stukjes waarheid
opveegt en elimineert die erin slagen aan dit informatiecontrolenet te
ontsnappen. En dit net is bijna volledig; de informatiecontrole en censuur in
de VS nadert alarmerend dicht het niveau van 100%, maar weinigen lijken het te
hebben opgemerkt. Hetzelfde geldt voor Canada, het VK, Duitsland, Japan,
Australië, en in toenemende mate ook voor andere westerse naties.
Opnieuw
liegen de massamedia ons geheel of gedeeltelijk voor over bijna alles wat
werkelijk van belang is in de wereld van vandaag, waarbij zij uit hetzelfde
script lezen als de ICG en hun agenda bevorderen. Wikipedia, dat massaal wordt
gepromoot door Google, is een
belangrijke site met onjuiste informatie die bijna een wurggreep heeft op
populaire informatie, maar die zwaar bevooroordeeld is en bewerkt wordt door
deze zelfde mensen, en die onbetrouwbaar is over de meeste onderwerpen van
belang. Google is verbazingwekkend selectief in de informatie die het het
publiek toestaat te bereiken. Facebook en
Twitter krijgen hun orders van dezelfde bron en passen een bijna volledig
embargo toe op alle persoonlijke mededelingen of berichten die in tegenspraak
zijn met het officiële, door de ICG goedgekeurde verhaal. Met COVID-19,
gisteren, werden laboratoriumbronnen onder embargo geplaatst, deze sociale
media bijna venijnig in hun censuur van tegenstrijdig materiaal. Vandaag worden
natuurlijke bronnen van het virus geblokkeerd, waarbij Facebook en Twitter onmiddellijk een draai van 180 graden maken en
vandaag - als "desinformatie" - het tegenovergestelde verbieden van
wat zij gisteren verboden.
De
uitgevers van boeken bepalen de inhoud van al het gebonden materiaal dat het
publiek bereikt, in het bijzonder onderwijsmateriaal van kleuterschool tot
universiteit. Als de inhoud niet in de "agenda" past, zal het boek
vrijwel zeker nooit het licht zien en, als het het geluk heeft aan het net te
ontsnappen, zullen Amazon en Indigo
de boeken "niet op voorraad"
hebben of ze gewoon van de markt halen. De hele fact-checking industrie
marcheert naar precies dezelfde melodie, gespeeld door hetzelfde orkest. Dit is
al zo waar dat telkens wanneer een grote media-vestiging beweert dat iets op
feiten is gecontroleerd, u deze informatie uit uw bewustzijn moet wissen omdat
het vrijwel zeker onjuist is.
Ik
val in herhaling, maar het is van vitaal belang te begrijpen dat dit alles
voortkomt uit één en dezelfde bron, een groep van een paar honderd mensen,
voornamelijk in Europa, die buitengewoon rijk zijn en die de agenda bepalen -
nogmaals, echte mensen met namen. De vastbeslotenheid om alle informatie in de
wereld te controleren, hetzij door distributie, hetzij door censuur, komt hier
vandaan. Het is van cruciaal belang dat u al deze punten verbindt met dezelfde
centrale bron.
*
Het werk van Mr. Romanoff is vertaald in 32 talen en
zijn artikelen zijn geplaatst op meer dan 150 anderstalige nieuws- en politieke
websites in meer dan 30 landen, alsmede op meer dan 100 Engelstalige platforms.
Larry Romanoff is een gepensioneerd management consultant en zakenman. Hij
heeft leidinggevende functies bekleed bij internationale adviesbureaus en was
eigenaar van een internationaal import-exportbedrijf. Hij is gastprofessor
geweest aan de Fudan Universiteit van Shanghai, waar hij casestudies over
internationale zaken heeft gepresenteerd aan EMBA-klassen. De heer Romanoff
woont in Shanghai en is momenteel bezig met het schrijven van een serie van
tien boeken die in het algemeen betrekking hebben op China en het Westen. Hij
is een van de auteurs van Cynthia McKinney's nieuwe bloemlezing ‘When China Sneezes’.
(Hfdst. 2 - Dealing with Demons).
https://www.moonofshanghai.com/
http://www.bluemoonofshanghai.com/
U
kunt contact met hem opnemen via: 2186604556@qq.com
*
Opmerkingen
(2) https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/10472327/
(3) De
1918 Rockefeller-US Leger Wereldwijde Pandemie
http://www.bluemoonofshanghai.com/politics/1319/
(4) https://www.reuters.com/article/uk-factcheck-vaccines-caused-1918-influe-idUSKBN21J6X2
(5) https://www.snopes.com/fact-check/radioactive-salmon-fukushima/
(6) https://www.moonofshanghai.com/2020/05/a-cautionary-tale-about-who.html
(9) https://factcheck.ge/ka/story/38702
De
originele bron van dit artikel is: The Saker Blog
Copyright © Larry Romanoff, Moon of Shanghai, Blue Moon of Shanghai, 2021
