上海的月亮: NL -- LARRY ROMANOFF -- Zijn Amerikanen Intrinsiek Kwaadaardig, of Gewoon Crimineel Gek? January 31, 2021

Zijn Amerikanen Intrinsiek Kwaadaardig, of Gewoon Crimineel Gek?

Door Larry Romanoff voor PRAVDA, Januari 26, 2021

Nederlandse vertaling: Martien

Notitie voor de lezers:

Dit artikel is in drie delen op de Pravda gepubliceerd met toevoeging van extra materiaal en verwijzingen. Het origineel wordt hier echter gepresenteerd omdat het reeds in verschillende talen was vertaald en nieuwe vertalingen te veel tijd zou hebben gevergd. Hier zijn de links naar dit artikel in drie delen (het derde is nog niet Deel 1 Deel 2 Deel 3

ENGLISH, ESPAÑOL, NEDERLANDS, PORTUGUÊS

Ik ben er in het verleden van beschuldigd "anti-Amerikaans" te zijn en hoewel dat misschien waar was, waren die gevoelens in de eerste plaats gericht op de Amerikaanse regering en haar instanties en niet op het volk van de natie, op grond van het feit dat, ondanks de democratie, het volk niet verantwoordelijk was voor de wreedheden van de psychopathische criminele onderneming die als hun regering optrad. Daarom heb ik enkele decennia lang de Amerikanen verdedigd tegen beschuldigingen van schuld voor het optreden van hun regering.

Mijn standpunt is veranderd. Ik ben tot de conclusie gekomen dat, net zoals bladeren geen kleur kunnen krijgen en wortels niet kunnen verwelken zonder de stille kennis van de hele boom, geen enkele regering meer dan twee eeuwen van onophoudelijke oorlogen en wreedheden tegen andere volkeren en naties kan begaan zonder de kennis en goedkeuring van de grote meerderheid van het volk.

Ik betwijfel of er vandaag de dag in de wereld veel onenigheid bestaat over het intrinsieke kwaad dat de Amerikaanse regering en de deep state die haar beheerst lijkt te doordringen, noch over de krankzinnige criminaliteit die inherent is aan het grootste deel van haar buitenlands beleid. Maar dit zijn toch schokkende beschuldigingen, dus laten we de onderbouwing onderzoeken.

In de eerste plaats zijn agressieoorlogen een van de bepalende kenmerken van de Verenigde Staten van Amerika, die deel uitmaken van het fundament van de Amerikaanse democratie, het land dat al zo'n 235 van zijn 245 jaar als natie in oorlog is.

Voormalig president Jimmy Carter van de VS zei,

"We hebben mariniers naar Libanon gestuurd, en je hoeft alleen maar naar Libanon, naar Syrië of naar Jordanië te gaan om uit de eerste hand getuige te zijn van de intense haat onder veel mensen voor de Verenigde Staten, omdat we volkomen onschuldige dorpelingen - vrouwen en kinderen en boeren en huisvrouwen - in die dorpen rond Beiroet hebben gebombardeerd en beschoten en onbarmhartig hebben gedood. Als gevolg daarvan zijn we een soort Satan geworden in de hoofden van degenen die diep verontwaardigd zijn". Hij verklaarde ook dat de VS de meest oorlogszuchtige natie in de geschiedenis van de wereld was. (1)

Extreme diplomatieke en economische inmenging komt op de tweede plaats. In de afgelopen tweehonderd jaar is er nog maar een handvol grotendeels onbelangrijke landen over die de VS niet is binnengevallen, niet heeft vernietigd, niet heeft gesanctioneerd, niet bankroet heeft gemaakt, zich niet op groteske wijze heeft bemoeid met verkiezingen, massale terroristische of biologische aanslagen heeft gepleegd en ook op andere wijze heeft gebrutaliseerd. Hier is een link naar een artikel waarin de meer flagrante aanvallen van de VS op Canada, de buurman en beste vriend van Amerika, worden beschreven. (2) Hier zijn twee artikelen met betrekking tot China (3) (4) en een artikel over Irak (5)

Het zal de Amerikanen (en misschien ook anderen) misschien verbazen dat de VS in geen enkel land ooit een vrije democratische regering heeft geïnstalleerd. In plaats daarvan heeft de VS in meer dan 50 gevallen een vreedzame en legitieme regering (vaak een democratie) met geweld omvergeworpen en een brute psychopathische moordenaar-dictator geïnstalleerd. (6) De meer recente golf van Amerikaanse "kleurenrevoluties" was misschien minder wreed omdat ze intern door de CIA werden aangezet, maar niet minder dodelijk of destructief.

Moorden zijn ook een van de bepalende kenmerken van de VS. In meer dan 150 gevallen hebben de VS het staatshoofd of leidende bestuurders van andere landen, waaronder een secretaris-generaal van de VN (dag Hammarskjold), vermoord als vergelding voor hun verzet tegen de Amerikaanse pesterijen en plunderingen. (7) Dit omvat niet de mislukkingen, met name drie pogingen tegen premier Zhou En-lai van China of de 638 pogingen tegen Fidel Castro. In het eerste geval plaatsten de Amerikanen een bom in een vliegtuig dat Hongkong verliet. De bom ontplofte, waarbij iedereen aan boord om het leven kwam, maar Zhou had zijn plannen veranderd en ontsnapte. Het is interessant om vandaag te lezen van deze moorden, zoals die onlangs plaatsvonden met Soleimani in Iran. In het verleden werden deze 'black ops' in het diepste geheim uitgevoerd en hevig ontkend, maar vandaag worden ze openlijk en met trots toegegeven, moorden die nu blijkbaar onder de Amerikaanse definitie van 'democratie' vallen. Je zou kunnen lezen over de moordpogingen op China's Premier, maar Google en Bing lijken er niets van af te weten.

Terrorisme is ook een vast kenmerk van de VS als integraal onderdeel van het buitenlands beleid van de natie. Het staat nergens ter discussie dat de gewelddadige terroristische opstand in Tibet in 2008 het geschenk van Amerika aan China was voor de Olympische Spelen, net zoals de terroristische aanslag in Sotsji in 2014 het equivalent was van de Olympische Spelen in Rusland. Het staat ook niet ter discussie dat de primaire terroristische organisaties in de wereld van vandaag gevormd, gefinancierd en getraind zijn door de VS.

Marteling valt in dezelfde categorie. De regering van de Verenigde Staten heeft altijd al op grote schaal martelingen toegepast op burgers van andere landen. Ik heb foto's van Amerikaanse soldaten die in het begin van de jaren tegen 1900 burgers in de Filippijnen water-boarding toepasten. De Amerikaanse operatie Phoenix in Vietnam richtte zich op burgers en martelde meer dan 45.000 Vietnamezen, meestal arme boeren. Amerikaanse soldaten waren het er unaniem over eens dat niemand Project Phoenix levend binnen zou komen. Zo legden Amerikaanse soldaten het hoofd van een man op een steen, staken een houten deuvel in zijn oor, en sloegen die met een hamer tot hij door zijn hersenen drong en stierf. Gewoon voor de lol. Meer recentelijk werd dankzij moedige mensen als Chelsea Manning ontdekt dat de VS het grootste netwerk van martelgevangenissen en gevangenisschepen in de geschiedenis van de wereld hebben gecreëerd, met als middelpunt plaatsen als Guantanamo Bay in Cuba, Abu Ghraib en Baghram in Irak, en Diego Garcia in de Midden Indische Oceaan. Amnesty International beschreef Abu Ghraib als "een centrum van martelingen en executies", zoals ze allemaal waren. (8) Er is geen informatie vrijgegeven over het totale aantal mensen dat in deze gevangenissen is gemarteld en gedood - die allemaal nog open zijn, en de gevangenisschepen drijven nog steeds.

In het proces van onderwerping van naties aan de Amerikaanse overheersing heeft de VS zich al meer dan een eeuw gespecialiseerd in wat de militairen "civiele pacificatie" noemen, dat is het op grote schaal en zonder onderscheid afslachten van vrijwel onbeperkte aantallen burgers, als de methode bij uitstek om een volk blijvend angst en gehoorzaamheid bij te brengen. Een van de ergste was de CIA-coup in Indonesië om Soeharno te vervangen door Soekarto in de jaren zestig, waar letterlijk miljoenen burgers openlijk en publiekelijk werden gedood, wekenlang non-stop totdat de rivieren van het land allemaal rood van het bloed stroomden. De conservatieve schatting is dat meer dan drie miljoen mensen werden gedood in die ene Amerikaanse orgie, de grootste eenmalige slachting van mensen in de geschiedenis van de wereld. En net als bij de Filippijnen en andere naties, hebben de Amerikanen toen de geschiedenisboeken vernietigd en herschreven, zodat de Indonesiërs vandaag de dag hun verleden niet meer kennen. Iets kleinere voorbeelden bestaan in tientallen andere landen, het meest recentelijk in Irak en Libië.

Dit is zo waar dat de Verenigde Staten de enige natie ter wereld is met een "universiteit" die speciaal is opgericht om alle misdadige dictators ter wereld de technieken van marteling en civiele pacificatie bij te brengen - de beruchte School of the Americas, vroeger in Panama, nu in Ft. Benning, Georgia. (9) Meer dan 60.000 mensen zijn "afgestudeerd" aan deze "universiteit".

Biologische oorlogsvoering is een ander vaststaand kenmerk van de Verenigde Staten van Amerika. Igor Nikulin, een voormalig lid van de VN-Commissie voor Biologische en Chemische Wapens, stelt dat het Amerikaanse leger 400 biologische wapenlaboratoria heeft verspreid over de wereld, meestal rond Rusland en China, handig buiten het bereik van het Congres en ook buiten de controle van de ongelukkige lokale natie. We kunnen gerust aannemen dat deze laboratoria niet op zoek zijn naar een remedie tegen de verkoudheid. Er is nu zoveel bewijs aan het licht gekomen dat het niet langer ter discussie staat dat de VS achter de enorme biologische oorlog die tijdens de Koreaanse oorlog op China is losgebarsten, en het is in een groot deel van de wereld algemeen aanvaard dat SARS door de VS is losgelaten als een aanval op China, (10) net als de zeven andere biologische aanvallen, waaronder de Mexicaanse griep, variaties van de vogelgriep, etc., gedurende de afgelopen jaren. (11) (12) Ook lijkt het bijna zeker dat de Xinfadi-markt van Peking in juni 2020 door dezelfde mensen opnieuw werd ingezaaid met COVID-20. (13) Tegelijkertijd zou je kunnen lezen over de intense belangstelling van de VS voor de ontwikkeling van biologische oorlogsvoering. (14) (15) (16) Deze laatste verwijzing beschrijft de ontwikkeling van Amerikaans GMO-voedsel als het bijna ideale biologische wapen.

Menselijke experimenten met onuitsprekelijke wreedheden zijn ook een bepalend kenmerk van Amerika. Dit is zo'n grote categorie dat het bijna onmogelijk is om te weten waar te beginnen. We zouden kunnen beginnen met MK-ULTRA, dat vrijwel zeker de meest afschuwelijke verzameling van dood, ontbering, marteling, seksueel misbruik en onvoorstelbaar en ondraaglijk geestelijk en psychologisch misbruik is, die heel vaak op kleine kinderen wordt uitgevoerd. (17)

Het is nu min of meer bekend dat Shiro Ishii gruwelijke menselijke experimenten uitvoerde in zijn beruchte Unit 731 in Harbin, China, waar levende vivisecties deel van uitmaakten. Maar het lijkt een beetje minder bekend dat een van de voorwaarden van de Japanse overgave na de Tweede Wereldoorlog was dat Ishii alle documentatie over zijn experimenten aan de VS overdroeg in ruil voor volledige immuniteit tegen vervolging voor oorlogsmisdaden. En het lijkt helemaal niet bekend dat de interesse van de Amerikaanse regering in menselijke experimenten zo groot was dat Ishii en zijn hele troep van Dr. Frankensteins naar de VS werden geïmporteerd, waar ze nieuwe identiteiten kregen en werden ondergebracht op Amerikaanse militaire bases en in het nieuw gevormde CDC - dat altijd al deel uitmaakte van het Amerikaanse leger met zijn feitelijke karakter en doel dicht op de huid zat. Het is ook niet bekend dat Ishii door de Amerikanen zo hoog werd aangeschreven dat hij een functie kreeg als professor en supervisor van biologisch onderzoek aan de Universiteit van Maryland, een functie die hij tot zijn dood, decennia later, bekleedde. Er is nog een andere zeer merkwaardige zaak, waarbij ongeveer 500.000 Duitse krijgsgevangenen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog naar de VS zijn overgebracht, met hun kennelijke verdwijning en zonder enig bewijs dat zij ooit zijn vertrokken om naar huis terug te keren zoals wordt beweerd. (18)

Maar daarnaast heeft de Amerikaanse regering en het leger letterlijk duizenden clandestiene onmenselijke experimenten uitgevoerd op miljoenen Amerikaanse burgers zonder hun medeweten, met zeer dodelijke gevolgen. Daarbij ging het om nucleaire straling en bijna alle soorten ziekteverwekkers die de mens kent en die bewust zijn vrijgekomen. Er is hier zoveel dat het bijna onmogelijk is om te beschrijven, maar ik heb veel hiervan gedocumenteerd in een artikel dat u misschien wilt onderzoeken op de details. (19) Er is ook de kwestie van de Amerikaanse minister van Defensie Robert McNamara die ongeveer 500.000 achterlijke jonge mannen (de meesten met een IQ van rond de 65) heeft gerekruteerd en hen een enkele reis naar Vietnam heeft gegeven. (20)

Een van de belangrijkste pijlen in de Amerikaanse diplomatieke koker is voedsel (en andere) embargo's tegen armere naties die zich verzetten tegen democratie, vrijheid en mensenrechten naar Amerikaans model, d.w.z. verkrachting, beroving en plundering. Een typisch voorbeeld was China's Grote Hongersnood van 1959-1961, geïnitieerd door de Europese vrienden van Amerika, maar aangezien de VS het privé-leger van de bankiers zijn en dus de militaire en diplomatieke handhaver, telt dit als een Amerikaanse onderneming. (21) Kort gezegd was het de bedoeling om China te vernietigen en de regering in elkaar te laten storten door een wereldwijd voedselembargo in te stellen waarbij de hele wereld langzaam 20 miljoen Chinezen zag verhongeren. En dit was zeker niet de eerste of laatste keer dat de Amerikanen dergelijke maatregelen hebben genomen. Ze deden hetzelfde om China te straffen tijdens de Koreaanse oorlog (naast enorme pogingen tot biologische oorlogsvoering) en herhaalden dit regelmatig tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw. En natuurlijk heeft de VS hetzelfde gedaan met andere landen, en in andere zaken dan voedsel. Een actueel voorbeeld zijn de zogenaamde "sancties" van de VS tegen Iran, waarbij alle buitenlandse tegoeden en inkomsten worden bevroren, waardoor Iran specifiek de valuta wordt ontzegd om COVID-19 vaccins aan te schaffen, met de resultaten zoals u zich die kunt voorstellen.

Naast de herhaalde voedsel- en medische embargo's heeft de VS zich gespecialiseerd in wat wij 'economische embargo's' zouden kunnen noemen, waardoor alle buitenlandse inkomsten naar een arme natie worden doorgesluisd. De tactiek om een klein en arm land financieel te isoleren en zo ellende, armoede en uithongering te veroorzaken is voor de VS standaard. Een typisch geval was Nicaragua waar, zoals president Ronald Reagan zo beroemd zei: "Laat de economie schreeuwen". Het doel was natuurlijk om Nicaragua te vernietigen en weer een regering ten val te brengen die bestand is tegen de Amerikaanse plundering. De VS hebben hetzelfde gedaan met Cuba gedurende 70 jaar non-stop, als vergelding voor Castro's verdrijving van de VS en zijn schare gangsters, waardoor dat kleine landje trots gedwongen werd om onontwikkeld te blijven en generaties lang in armoede te leven.

Dit economische terrorisme reikt veel dieper dan iemand zich realiseert. De VS is beroemd in vele delen van de wereld - Haïti is daar een goed voorbeeld van - waar de Amerikanen herhaaldelijk de kluizen van de centrale bank van de kleine natie binnenvallen en vervolgens openbreken. Een verwante tactiek was om de meeste Midden- en Zuid-Amerikaanse landen te dwingen om de VS al hun geld en valutareserves te laten "beheren", waarbij het geld werd geïnvesteerd in de ontwikkeling van onroerend goed in New York, wat miljarden opleverde voor de bankiers, terwijl de kleine landen in gevangenschap 1% van hun geld ontvingen.

Bijna geen enkele Amerikaan en weinig mensen zijn zich ervan bewust dat de Amerikanen altijd al de grootste dieven van de Intellectuele Eigendom in de wereld zijn geweest, en dat ze zich hebben ingespannen om de verbeelding te laten wankelen. Niemand lijkt vandaag de dag te weten dat de VS na de Tweede Wereldoorlog de hele Duitse natie heeft geplunderd van al haar patenten, producten en commerciële processen, waarbij ze in totaal zo'n 800.000 patenten hebben gestolen en alle Duitse ondernemingen in de wereld buiten Duitsland hebben onteigend. Weinig mensen zijn zich er ook van bewust dat de VS gedurende vele decennia het grootste commerciële spionagenetwerk ter wereld heeft geëxploiteerd - in grote omvang - door alle gestolen IP aan Amerikaanse bedrijven over te dragen. (22) (23)

Ik heb documentatiebestanden om dit voor 1000 pagina's voort te zetten, maar misschien is het punt wel gemaakt. Het is niet voor niets dat de VS al zo lang op de lijst van meest gehate landen ter wereld staan.

Laten we ons even richten op andere segmenten van de VS, namelijk instellingen en bedrijven. Buiten China is het niet algemeen bekend, maar Amerikaanse universiteiten zijn net zo schuldig als hun regering en militairen voor het begaan van verschillende kwaden en wreedheden. Hier zijn verwijzingen naar twee artikelen die de massale diefstal van Chinees DNA door Harvard University en een gruwelijk crimineel menselijk experiment uitgevoerd op Chinese kinderen door Tufts University in detail beschrijven. Beiden waren gehuld in een mist van illegaliteit, doofpotaffaires, leugens, ziekten en sterfgevallen. (24) (25) Aangezien de WHO grotendeels wordt gecontroleerd door de VS en haar diepe staatsbelangen en Bill Gates de grootste bijdrage levert aan de WHO, kunnen we deze organisatie voor ons doel beschouwen als een aan de VS gelieerde organisatie. Bijna niemand in de westerse wereld is zich ervan bewust dat de WHO enkele jaren geleden op frauduleuze wijze en heimelijk ongeveer 150 miljoen vrouwen in onontwikkelde landen heeft gesteriliseerd, zonder dat zij daarvan op de hoogte waren of daarvoor toestemming hadden gegeven. Als je het niet weet, moet je dit lezen. (26)

Weinig westerlingen zijn zich ervan bewust dat Amerikaanse farmaceutische bedrijven hun onbeheerde en geheimzinnige nieuwe medicijnproeven nu uitvoeren in onontwikkelde landen waar de wetten onvoorbereid zijn en de lokale bevolking nog steeds vertrouwen heeft in de geneeskunde van de blanke man, waarbij ze over het algemeen een spoor van dood en ellende achterlaten dat zeker honderdduizenden mensenlevens met zich meebrengt. De bovenstaande verwijzing (26) bevat een dergelijk voorbeeld. Er zijn er veel. Je zou kunnen lezen over het Dalkon Schild, een dodelijk intra-uterien apparaat dat uit westerse landen werd getrokken maar door miljoenen in de onontwikkelde wereld op de markt werd gebracht, wat leidde tot talloze (en ongeteld) hysterectomieën en sterfgevallen. Voor een beetje verwante informatie over Amerikaanse bedrijven in het buitenland, kunt u deze twee artikelen lezen. Het ene is getiteld, The Psychopathic Criminal Enterprise Called America (27), het andere, The Pathology of American Competition. (28)

Uit het bovenstaande blijkt dat alle segmenten van de Amerikaanse samenleving uit hetzelfde script lezen. Laten we eens kijken naar wat we tot nu toe hebben.

Als je een voedselembargo instelt tegen een land dat te kampen heeft met een voedseltekort en tientallen miljoenen mensen ziet verhongeren, als dat niet puur kwaadaardig is, wat zou dat dan wel zijn? Als je een volk het geld ontzegt om medicijnen te kopen tegen een dodelijke ziekte, als dat niet het pure kwaad is, wat zou dat dan zijn? Als je krachtige economische sancties oplegt aan een kleine en hulpeloze natie, die hen in eeuwige armoede tot slaaf maakt, als vergelding voor hun verzet tegen je plundering en vernietiging, als dat niet kwaadaardig is, wat zou dat dan zijn? Wanneer u de legitieme regering van een natie omverwerpt en in plaats daarvan een brute psychopathische dictator installeert (ongeveer 50 keer), om de onderwerping en verkrachting van een natie en haar middelen te verkrijgen, op welke manier is dat dan niet crimineel gezien krankzinnig? Als je een schietwedstrijd begint tegen een kleinere en hulpeloze natie en miljoenen mensen doodt enkel en alleen om die natie te onderwerpen en haar middelen te controleren, als dat niet kwaadaardig is, wat zou dat dan wel zijn? De vraag die wordt gesteld over het inherente kwaad en de criminele waanzin van Amerika, lijkt op basis van het bewijsmateriaal tot nu toe geldig.

Laten we eens kijken naar een paar voorbeelden om te zien hoe dit zich verhoudt tot het volk van de VS, tot de Amerikanen zelf. In ons eerste voorbeeld hebben de Amerikaanse militairen zich gericht op de gehele drinkwaterinfrastructuur in Irak, waardoor de meeste drinkwatervoorraden in het land zijn vernietigd. Vervolgens heeft de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Madeleine Albright een totaal wereldwijd embargo op Irak ingesteld (en afgedwongen) om vervanging te voorkomen, waardoor het land met weinig veilig drinkwater achterblijft, met als gevolg de dood van meer dan 500.000 baby's (naast de ouderen en zieken) door die oorzaak. In een beroemd tv-interview op 60 Minutes werd aan Albright gevraagd of de dood van al die kinderen "om Saddam Hoessein een lesje te leren" "de moeite waard" was. Albright's antwoord, "Ja, het was het waard." Ik kan me niet voorstellen dat de bewering dat Madeline Albright kwaadaardig is, zo kwaadaardig als Satan zelf, en de vrouw is duidelijk crimineel gek. Maar hoe reageerde het Amerikaanse volk, niet alleen op het feit van Albright's genocide, maar ook op haar nonchalante en bijna flippante waardering voor haar eigen werk? Kort antwoord: dat deden ze niet. Ik kon nergens een spoor van bezwaar vinden dat het Amerikaanse volk tegen deze onmenselijkheid had. Geen enkele Amerikaan gaf daar om. Ze doodden alleen maar lappenkoppen voor Jezus. En trouwens, het was ver weg.

Het is geen geheim dat het Amerikaanse leger in Irak letterlijk miljoenen geschutskogels afvuurde die vele kilo's verarmd uranium bevatten dat verdampt in nanodeeltjes en tot alles in het milieu doordringt, inclusief de mens. Een van de resultaten is dat Irak sindsdien enkele honderdduizenden afschuwelijk misvormde geboortes heeft meegemaakt, waaronder baby's die zijn geboren zonder hoofd of met drie hoofden, baby's die zijn geboren met een groot deel van hun inwendige organen of hun hersenen die zich volledig buiten hun lichaamsholten of schedels bevinden, baby's met een willekeurig aantal ledematen die afkomstig zijn van een of ander deel van hun lichaam, en een groot aantal die door Iraakse en VN-artsen worden gecategoriseerd als "onherkenbare brokken vlees". Hoe reageerden de Amerikanen als volk op deze openbaring? Dat deden ze niet. Geen gemompel dat ik ook maar ergens kon vinden. Time and Life Magazines publiceerde een artikel met de titel "De kleine slachtoffers van Desert Storm", (29) maar dat was een pathetisch verdraaid stuk werk, waarin werd geklaagd over Amerikaans militair personeel dat in Irak werd ontmaskerd en waarvan de kinderen in een paar gevallen "vreselijke misvormingen" ondergingen. Maar geen melding van die ontelbare duizenden die in Irak zijn geboren en die het doelwit waren.

Een ziekenhuis in Irak catalogiseerde gewetensvol alle misvormde geboortes, bewaarde de foetussen, hield nauwkeurige gegevens en foto's bij, een catalogus van bewijsmateriaal dat de Amerikaanse regering niet openbaar wilde maken. Hun oplossing was een luchtaanval op het ziekenhuis, waarbij het hele ziekenhuis tot puin werd gebombardeerd, waarbij niet alleen alle slachtoffers werden gedood, maar ook alle dossiers en bewijzen werden vernietigd, samen met het medisch personeel dat het allemaal catalogiseerde. Dit was geen geheim. Hoe reageerden Amerikanen als volk op deze onuitsprekelijke misdaad? Dat deden ze niet. Geen klachten, waar dan ook.

Nog steeds met Irak, was de Amerikaanse regering ontevreden over het buitenlandse nieuws dat uit het land kwam tijdens de invasie, nieuws dat bewijs leverde in tegenstelling tot de officiële kegel van het gewenste zwijgen. Hoe ging het Amerikaanse leger hiermee om? Ze reden een tank de binnenstad van Bagdad in, plaatsten die naast het hotel waar alle buitenlandse journalisten waren ondergebracht en bliezen de hele verdieping van het hotel op. Dit was ook geen geheim. Het Amerikaanse volk (en de Amerikaanse media) zweeg volledig over deze opzettelijke moord op veel verslaggevers, om nog maar te zwijgen van de "onderdrukking" van de vrije meningsuiting.

Het Amerikaanse leger had decennialang geen sluipschutters in dienst om over te spreken. Militaire avonturen werden met bruut geweld uitgevoerd en sluipschutters werden in boeken en films universeel afgeschilderd als de laagste vorm van lafheid die "een eerlijk gevecht" vermeden door zich te verstoppen in bomen en struiken terwijl ze mensen doodden die niet eens wisten dat ze er waren. Dat veranderde. Nu de VS ze heeft, zijn sluipschutters het hoogste niveau van helden; getuige Chris Kyle, extraordinaire sluipschutter die meer dan 100 mensen doodde, een eerlijk gevecht vermeed door zich te verstoppen in bomen en struiken en mensen doodde die niet eens wisten dat hij er was. Hij was niet alleen goed in zijn werk, hij hield er ook van. Kyle zei: "Ik hield van doden. Ik wou alleen dat ik er meer van had kunnen doen." Ik las een verslag waarin hij beweerde dat zijn favoriete moord een 1000 meter schot was, waarbij hij de hersenen uit het hoofd van een kind blies terwijl het in de armen van zijn moeder was gewiegd. En hoe reageerden de Amerikanen als volk op dit gebeurtenis-gedreven nieuws? Nou, ze vierden het met films ter ere van Kyle, en ze bouwden bronzen beelden ter nagedachtenis aan de man als legende.

De film werd geregisseerd door Clint Eastwood - "Dirty Harry" in meer dan naam, met IMDB dwepend dat Kyle's precisie "ontelbare levens op het slagveld heeft gered en hem in een legende heeft veranderd". Amazon nam de film op in "Best Sellers - TV Shows Kids & Family - Legende van de Amerikaanse sluipschutter". Het boek over Kyle was de New York Times #1 best-selling memoires, en de film werd genomineerd voor zes academy awards, waaronder de beste foto's. Ook San Antonio, Texas richtte een 9-voets standbeeld op zodat Kyle "voor altijd herinnerd en geëerd zal worden", "Een passend eerbetoon aan een Amerikaanse held". (30) (31) (32) (33) Een artikel in Mondoweiss stelde dat Hollywood's verheerlijkingen van de martelingen de Amerikaanse soldaten zo beïnvloedden (aanmoedigden) dat militaire functionarissen een beroep deden op producenten om het af te zwakken. (34) (35) (36) (37)

Toen Chelsea Manning alle grafische documentatie van de Amerikaanse martelgevangenissen in Irak vrijgaf, in plaats van ziek te zijn en een volksrevolutie te forceren, omarmden de Amerikanen de martelingen gewillig en integreerden ze het in hun nieuwe definitie van democratie, waarbij Hollywood het zelfs ging vieren met een nieuwe en populaire tv-serie waarin de (Amerikaanse) held mensen martelde in de naam van het Goede.

Wat betreft de bijna onvoorstelbare inmenging in de regeringen van andere landen hebben de Amerikaanse media geen bezwaren geuit en, afgezien van een paar moedige zielen die boeken schrijven die Amazonië onderdrukt of weigert te verkopen, is er niets van het Amerikaanse volk. Ze lijken blij te zijn dat ze leren om Chinezen, Russen en Iraniërs te haten, en ze hebben geen bezwaar tegen de huidige pogingen van hun regering om Venezuela te vernietigen, de decennialange onderdrukking van Cuba, noch tegen de gruwelijke ellende en het dodental dat hun regering de naties van Zuid- en Midden-Amerika, Azië en Afrika heeft aangedaan. Zij lijken ook het vooruitzicht van de totale vernietiging van Iran in een andere, binnenkort te verwachten en totaal ongerechtvaardigde oorlog toe te juichen, en zij lijken het vooruitzicht van de Derde Wereldoorlog voor de vernietiging van China in brede kring toe te juichen.

De laatste keer dat ik mij herinner dat de Amerikanen als volk enige vorm van menselijkheid of zelfs maar medeleven hebben betuigd met de slachtoffers van de buitenlandse travesties en misdaden van hun land, was tijdens de Vietnamoorlog, toen de protesten echt nationaal en massaal waren, meestal door jongeren en studenten, althans totdat Nixon hen in de rug liet schieten. Sindsdien lijken ze de criminele tegenslagen van hun land in het buitenland steeds meer goed te keuren, die goedkeuring is nu omgezet in actieve lofprijzingen.

Wat betreft de omverwerping door hun militairen of de CIA van meer dan 50 regeringen wereldwijd, zwijgen de Amerikanen of beweren ze dat ze democratieën hebben geïnstalleerd. Hetzelfde geldt voor de Amerikaanse moorden op wereldleiders. Geen enkele glimp van de Amerikanen, waar dan ook. En dit is niet alleen het Amerikaanse volk; het Congres zelf is een blinde getuige. Tijdens een hoorzitting van het Congres over de CIA-moorden was de slotverklaring van het Congrescomité dat de moorden op meer dan 150 wereldleiders zonder onderbreking door 12 presidenten "niet de ware Amerikaanse waarden weerspiegelen en dus een aberratie zijn". Er is hier niets meer te zien. Verder met de moorden zijn ze vandaag de dag zo populair dat de VS het enige land ter wereld is waar mensen op straat feesten over het nieuws dat hun president iemand in een ander land heeft vermoord die hij niet leuk vond.

Hetzelfde geldt voor de onthullingen van het immense martelregime dat door Bush, Rumsfeld en Cheney is ingesteld. De enige belangrijke opmerking van een Amerikaan die ik me kan herinneren was een online commentaar dat "We hebben het niet genoeg gedaan om te zeggen dat we de Geneefse conventies hebben geschonden". Anders, amper een mompeling waar dan ook. Het Congres was erger dan het Amerikaanse volk. President Obama dreigde eerst de hele foto- en videoregistratie van de wreedheden openbaar te maken. Nadat hij van het tegendeel was overtuigd, werden pakketten van de hele zaak voor elk lid van het Congres klaargemaakt en op een veilige plaats opgeslagen om ze individueel op te halen. Kort daarna begon de CIA na te denken en kreeg ze een bevel om die folterpakketten in beslag te nemen. Maar ze hoeven zich geen zorgen te maken; de pakketten lagen nog steeds op hun oorspronkelijke veilige locatie. De leden van het Congres gaven er niet eens genoeg om ze op te halen.

Het Amerikaanse volk lijkt er trots op te zijn dat hun land meer dan 50 legitieme regeringen heeft verwijderd en vervangen door wrede dictaturen. Het Amerikaanse volk heeft als volk geen bezwaar tegen het alom bekende en onbetwiste feit dat hun regering, hun leger en de CIA zich in de afgelopen 75 jaar in vrijwel elke verkiezing in elk vreemd land hebben bemoeid. In totaal zijn slechts drie van de ongeveer 200 belangrijkste landen in de wereld van vandaag niet rechtstreeks aangevallen, onderworpen aan brute militaire, diplomatieke en/of financiële druk, overstelpt met Amerikaanse propaganda in hun media, ondervonden van enorme inmenging in hun nationale verkiezingen, en/of hebben anderszins te lijden gehad van massale inmenging van de Amerikaanse regering. Het totaal is inclusief de daaruit voortvloeiende armoede, ellende, analfabetisme en ongeveer 30 miljoen doden die uiteindelijk worden geteld. Hoewel het Amerikaanse volk misschien niet op de hoogte is van de bijzonderheden en details van elk geval, is bijna geen enkele Amerikaan zich niet bewust van de omstandigheden van al deze gevallen. En wat is het antwoord van het Amerikaanse volk, als volk, op deze litanie van 200 jaar onophoudelijke intimidatie en misbruik van alle naties, inclusief de zogenaamde 'bondgenoten'? Alleen maar stilte. Er zijn geen tekenen dat de Amerikanen zich zorgen maken over de schade die hun natie dagelijks aan de wereld toebrengt.

Fidel Castro staat in het Guinness Book of World Records als de persoon die de meeste moordpogingen heeft overleefd. In 2006 produceerde de BBC een documentaire met de titel "638 Ways to Kill Castro". De Amerikaanse media verwierpen het als een beschrijving van "de verschillende manieren waarop mensen en regeringen door de jaren heen hebben geprobeerd om Fidel Castro te vermoorden". Maar het waren niet verschillende "mensen en regeringen"; het was volledig de Amerikaanse regering die achter die complotten zat. De media verwierp dit verder door veel van de pogingen op Castro's leven te categoriseren als "humoristisch", en de gemiddelde Amerikaan lijkt dat sentiment te delen. Al zestig jaar lang zijn er geen Amerikanen die zich hiervan niet bewust zijn, en al zestig jaar lang heeft geen enkele Amerikaan hiertegen bezwaar gemaakt.

Cuba is natuurlijk slechts één van de vele landen die de Amerikaanse regering heeft vernietigd of in bittere armoede heeft gehouden. Er zijn er minstens 100 van deze, en die tellen nog steeds mee. Nicaragua en Haïti, en in feite het grootste deel van Latijns-Amerika, bevinden zich allemaal in deze positie. Venezuela wordt vandaag de dag in bittere armoede en hongersnood gedreven door de weigering om een grootschalige Amerikaanse plundering van het land toe te staan, net als Iran, Syrië en vele andere landen. Trump heeft vier jaar lang zijn uiterste best gedaan om de Chinese economie en grote bedrijven te ruïneren. Geen enkele Amerikaan is zich hier niet van bewust. Hebben Amerikanen als volk bezwaar tegen deze verwoestende pesterijen? Niet dat ik weet. Ze lijken er zelfs trots op.

Dan zijn er nog de Amerikanen zelf - hun geweren (38), hun racisme, hun slavernij (39), hun heiligschennende en door seks geteisterde evangelische christendom (40). Hun superhelden door wie ze als zogenaamde plaatsvervangers kunnen leven en dus trots zijn om een Amerikaan te zijn, die fictief altijd de strijd van het goede tegen het kwade wint in een zwart-witte fantasiewereld waar idealen worden aanbeden en brutale feiten worden genegeerd. Wat betreft het religieuze aspect, en omdat Amerikanen zo diep religieus zijn als een volk, had Chris Kyle (de hierboven besproken sluipschutter) een groot kruis op zijn arm getatoeëerd omdat "ik wilde dat iedereen wist dat ik een christen was".

Het kan waar zijn, zoals ik hierboven heb opgemerkt, dat Amerikanen over het algemeen niet volledig op de hoogte zijn van de details van alle bovengenoemde wreedheden die door hun "democratische, vrijheidslievende" natie zijn begaan, deels omdat de Amerikaanse media alleen maar geluidsbytes en nooit de nodige details geven. Toch is er een belangrijk verschil tussen niet weten en niet willen weten. En, in mijn lange ervaring, is de Amerikaanse onwetendheid over het criminele aspect van hun natie omdat ze het niet willen weten.

Ik laat mijn zaak rusten.

Zijn Amerikanen als volk inherent slecht? Ja, dat zou ik zeggen, voor het grootste deel. Zijn Amerikanen als volk, en vanuit hun regering naar beneden, crimineel gestoord? Ik zie niet in hoe we kunnen voorkomen dat we bevestigend zin antwoorden.

Tot slot, twee artikelen voor Amerikanen (en anderen) om over na te denken: American Exceptionalism, en Replant the American Dream. (41) (42)

Het schrijven van de Mr. Romanoff is vertaald in 28 talen en zijn artikelen zijn op meer dan 150 websites met buitenlands nieuws en politiek in meer dan 30 landen geplaatst, evenals op meer dan 100 Engelstalige platforms. Larry Romanoff is een gepensioneerd managementconsultant en zakenman. Hij heeft hogere leidinggevende functies bekleed bij internationale adviesbureaus en was eigenaar van een internationaal import-exportbedrijf. Hij was een gastprofessor aan de Fudan University in Shanghai, waar hij case studies over internationale zaken presenteerde aan senior EMBA-klassen. Mr. Romanoff woont in Shanghai en schrijft momenteel een serie van tien boeken die over het algemeen betrekking hebben op China en het Westen. Hij is een van de bijdragende auteurs aan Cynthia McKinney's nieuwe bloemlezing 'When China Sneezes'.

Zijn volledige archief is te zien op https://www.moonofshanghai.com/

en http://www.bluemoonofshanghai.com/

Hij kan worden gecontacteerd op: 2186604556@qq.com.

Aantekeningen:

(1)https://www.counterpunch.org/2019/04/19/jimmy-carter-us-most-warlike-nation-in-history-of-the-world/

(2) https://www.moonofshanghai.com/2020/04/us-interventions-in-canada-brief-history.html

http://www.bluemoonofshanghai.com/politics/us-interventions-in-canada-a-brief-history-october-20-2019/

(3) https://www.moonofshanghai.com/2020/04/tiananmen-square-failure-of-american.html

http://www.bluemoonofshanghai.com/politics/tiananmen-square-the-failure-of-an-american-instigated-1989-color-revolution/

(4) https://www.unz.com/lromanoff/the-american-infiltration-of-chinas-xinjiang/

(5) https://www.moonofshanghai.com/2020/06/humanity-at-crossroads-june-17-2020.html

(6) https://www.moonofshanghai.com/2020/04/spreading-democracy-american-way.html